Pandemi zamanlarıydı. O arada işyeri ücretsiz izine çıkarmıştı. Sonrasında benimde evde canım çok sıkılmaya başladı. Çevremde sevilen, saygı, duyulan ve de zeki olarak anılan biriydim. Ara sıra bayiden iddia oynamışlığım vardı. O zamanlar 5 veya 6 maç yapardım. Bazen tek maçtan yatardı. Bazen de tuttururdum. Tutturduğumda inanılmaz bir mutluluk hissederdim. Sonra dedim ki zaten evdeyim hem pandemi hem de bayiden analiz yapma şansım yok. Evde bol bol analiz yaparım. Üç beş kuruşta eve katkım olur.
Derken malum siteyi indirdim. Önce üç lira en banko maçlar ya yenilir ya da berabere biterdi. Hemen hemen hep kaybediyordum. Sonra “hiç mi kazanan olmaz” dedim sitede bir baktım fenomenler tabi sitenin adamları olduğunun farkında bile değilim. Adam hep kazandığı kuponları paylaşmış. Yanımda para yok ama bankalarla aram çok iyi. Başladım malum bankadan 5 bin TL hazır kredi çektim. Nede olsa o fenomen hiç kaybetmemişti. Birde yüklü oynamış, o zaman beş bin hemen hemen üç maaş civarındaydı.
Para gitti, beynimden vurulmuşa döndüm. Sonra hırs yaptım. Paramı o siteden almalıydım. Keşke gidenin peşine düşmeseydim. O gün benim sonum oldu. Kendimce geliştirdiğim bir sürü yöntem denedim ama nafile. Günün üç dört saati matematik çalışır gibi çalıştım o beş bini kurtarmak için. Peşine bir beş bin, bir beş derken onlarda gitti. Kafayı yemek üzereydim, sanki ben ben değildim. Pratikte işe yarayan mantık sistem, plan sitedeyken hiçbir işe yaramadı.
Çünkü o an mantalite değil, siz duygularınızın esiri oluyorsunuz. Tamamen bir zombiye dönüşüyorsunuz. On kez kazansanız da ufak bir kayıpta bütün sadık kalacağınız planlar devre dışı kalıyor. Uzatmayalım o akşam tüm bankaların bana sunduğu kredi, kredi kartı, nakit avans gibi bütün ürünleri kullandım. Bir haftada toplam kaybım yüz otuz bin civarındaydı. Yani toplam altmış beş maaşa denk geliyordu.
Sitelerin istediği olmuştu. Artık kapana kısılmış fare gibiydim. İntihar edecektim ama aileme bunu yapamazdım. Pandemi bitti, işyerleri açıldı. Ben mesleğime başladım, arkadaştan rica ettim, hep gece geldim gündüz ek iş yaptım, asgari ücrete de zam geldi. Bu arada yine oynuyorum. Borcum çok ek iş yapıyorum. Tam o gün doksan bin TL kazandım. Borç bitiyor. On bin TL’de bana kalıyor. Ama bu sefer de o kadar çektiğin çile, ızdırap, sabahlara kadar ağlamaların hepsi bir anda unutuluyor. Devreye hırs, mutluluk ve de aç gözlülük giriyor. Üç gün boyunca o parayı da sıfırladım. Sabah nöbetten gelip dört saatlik uykuyla yevmiyeye gidiyorsun. Akşam milyarlar gitmiş, gel de çalış!
Bu kısır döngüde hem çalıştım hem de ek iş yaptım. Dört yıl boyunca ama bu sürede yine maaşın yarısı veya üçte biri bu lanet sitelere gitti. Neyse asgari ücret malum seviyelere ulaşınca ödemelerim düzene girdi. Sonra çalıştığım yerden ayrıldım. Sağ olsunlar tazminatımı verdiler. Ama ne oldu bir haftada gitti. Bankalara yirmi bin TL toplam borcum vardı. Çevremdeki insanlara borçlarımı da ödemiştim. Onlarca kez yemin ettim, yüzlerce makale okudum. Videolar izledim. Yine de bırakamadım. Ben insanlara borç verirken onlardan dilenecek hale geldim.
Yalan söyleyen insanlardan nefret ederken, yalan makinasına döndüm. Yaşadığım sinir, stres, kaygı da cabası. Yaşarken ölmek böyle bir şey ve nihayetinde tövbe ettim. Tüm internet bankacılığı hesaplarını kapattım. Üç ay boyunca bankaya gidip sıra bekledim. Bankada sıra beklemek çok zoruma gidiyordu ama mutluydum. Sonra zaten üç ay oldu. “Bankada niye bekleyeyim” deyip dürtü (vesvese)’ye uydum. İnternet bankacılığımı, açtığımda ne göreyim 50 bin TL nakit avans, 100 bin TL hazır kredi. Gece yatarken bir dürtü geldi ve ben yine malum sitede buldum kendimi. Ne mi oldu? Bir haftada 130 bin TL kazandım.
“Yeter artık” dedim ama son gün 4:12 nöbetim var. Sabaha kadar uyumadım oyunlar yüzünden. Saat iki de aradım iş yerini izin aldım. Kafam patlayacak gibi kendimde değilim. O gün artık dopamin hat safhada 25 bin basıyorum. Para gözümde rakamdan ibaret. Sonra 100 bini çekim emri verdim. Site tabi parayı hesaba geçmiyor. Adamlar bizi bizden iyi tanıyor. Bekle bekle derken çekim talebini iptal ettim. Aynı gün para bitti. Çıldırmış gibiydim. Yine aynı kısır döngü yine 180 ile giden freni patlak bir araba modundaydım. Sitelerin, bankaların ve de iblisin istediği olmuştu. Yeniden bir zombiye dönüşmüştüm ve hayatımı karartacak krediler, avans hesap kredi kartı ne varsa hepsini boşalttım. Sonra tekrar kurtarayım diye maaşın tamamı gitti.
Sabah oldu eve gidemiyorum. Nöbetten çıktım. Bir ay ailem ne yiyecek! Kredi taksitleri var derken kız kardeşime söyledim. Sağ olsun başka birinden üç çeyrek altın aldı. Ben bu illet yüzünden ne hale geldim. Ne itibarım kaldı ne karakter ne kişilik ne de eski gücüm. Şunu da söyleyeyim; bankalar benim o kadar puanım düşükken ve yapılandırma yapmışken nasıl kredi veriyor? Bu iş şeffaf değil arkadaşlar (dopamin, iblis, vesvese, hastalık cabası. Bankalar, siteler, bahis baronları) cabası hepsi bu işte organize her ne olursa, olsun irademize sahip çıkalım. Yaşarken ölmeyelim. Bugün son bu illete ne olursa olsun ya kartallar gibi yükselerek ya da solucanlar gibi sürünerek öleceğim. Admin uzun oldu paylaşman dileğiyle, yaşarken ölmeyin!
YouTubedeki yayıncıları izlemeyin
Kumarda en büyük kazanç oynamamaktır
Kumar haram beyler haram bir şeyi nasıl evinize sokarsiniz
Yapmayın etmeyiniz çoluk çocuğunuzdan çıkar sonra
Geçmiş ve geleceğimin bir bölümü gitti.kac kez yeniden başlama şansım oldu ama hepsini mahvettin.Geriye bakınca karanlık ileri bakınca umuda dair bişey yok.sanki başka bir dünyada yaşıyorum.Jer an pişmanlık ve bu sanki bir ömür sürecek gibi toplam zarar 12 milyon TL.ve bu rakam sürekli arttı.yek çözüm durmak.kalan hayatı yaşayabilirsem bana yeter.
Kaç yıl heba ettim bilmiyorum.yillardir borç ödüyorum kaybettigim mebla akıllara zarar para boyutunu da geçtim ne akıl kaldı ne ruh sağlığı kaldı yaşıyor muyum yaşamıyor muyum belli değil.İnsanlar artık bana başka bir gözle bakıyor farkındayım.Bir ömür heba oldu bundan sonrası na dair de hiç umudum kalmadı.Bu illet insanın elinden herseyini alıyor hayttan koparıyor.Boyle yaşamaktan aynı şeyleri binlerce kez yaşamaktan bu hallere tekrar tekrar düşmekten yoruldum.bu hayat değil bu yaşam değil bu gidiş hayra alamet değil