Merhaba. Ben 24 yaşında genç bir kadınım. Benim hikayem bundan 1 sene önce başladı. Yeni mezun olmuş, Türkiye ortalamasının üstünde maaş alan, ailesiyle yaşayan genç bir kadındım. O kadar çok param oluyordu ki gerçekten harca harca bitmiyordu. Sağdan soldan duyduğum bir sanal siteye girdim bir gece. Öylesine bir bakmak istedim. Heyecan olsundu işte. O gece ben bin iki bin lira gibi bir para attım. Bir süre slot çevirdim ve sıkıldım. Para hızlı bitsin de uyuyayım diye düşünüp beti yükselttim ve aniden ekran yanıp sönmeye başladı ki ben bir anda maaşımın iki katını kazanmıştım.
Parayı çektim ama zehri de aldım artık aklım sürekli orda idi. Sürekli kazanıyorum eve, kendime çılgın gibi para harcıyorum. Aradan çok geçmeden almaya başladı site. Ama ben tekrar o paraların geri geleceğinden eminim. Sonra hatalar zincirinin kırılma noktası olan o hareketi yaptım ve kredi çektim. İlk kredimdi. Aldıkça aldı sistem. Bitmiyordu. Bankalardaki puanımda ne yazık ki bitmiyordu. Çektikçe kredi çekiyordum. Bütün para gidiyordu. Harcayacak para kalmadıkça kredi kartı limitimi arttırıp normal harcamalara da devam ediyordum. Bir süre sonra limitler tıkanmaya başladı. Mayıs ayı gibi aylık ödemem gereken tutar 70.000TL’ye dayanmıştı.
Ailem, erkek arkadaşım kimse anlam veremiyordu. O kadar çok para kazanıyordum ama param yoktu. Onların gözünde elle tutulur tek bir masrafımda yoktu ama sigaramı bile almayı unutmuşum deyip aileme sevgilime aldırıyordum. Kumardan önce kazandığım paralarla evlilik için biriktirdiğim bütün altınlar, dövizler zaten bozulmuştu ve siteye atılmıştı. Haziran ayı geldi. Artık bunalımım bambaşka seviyelerdeydi. Sürekli kendime zarar vermekle ilgili planlarım vardı. Bir gece ağlayarak aileme gittim. Kendimden korkuyorum. “Ben çok kötü bir şey yapıyorum bir süredir, ne olur beni kurtarın!” dedim. Çok büyük tepkiler beklerken sakince beni dinlemeye sorular sormaya başladılar.
“Nasıl oynuyorsun? Ne kadar kredi çektin? Ne zamandır bu dertle uğraşıyorsun” vs. gibi sorular sorup bana hiç kızmadılar. “Keşke daha erken söyleseydin” dediler. Ertesi gün ailenin bütün birikimi ortaya toplandı ve kuyumcuda bozduruldu. Banka da adıma olan borçların büyük bir çoğunluğu kapatıldı. Geriye düşük ödemeli 4 kredi kaldı. Kredi kartım 12 ay vadeyle yapılandırıldı. Aylık ödemelerim 20 bin seviyesine düşmüş oldu. Ben de döngüyü kırmış oldum. Tabi ki kıramadım. Biz hasta insanlarız. Borçla olmasa da ödemelerden kalan paralarla küçük küçük oynadım.
Kendimi kaybetmiyordum. Ta ki düne kadar. Borçlarımın tamamının bitmesine 2-3 ay kalmıştı. Hesabımdaki 1.360 TL küsuratı siteye attım. Öyle çevirirken merdiven oldu. Tüm borcumu kapatacak kadar kazandım. Tam 57.000 TL. Aylardır dışarda kahve bile içmeyen borç ödemeye direnen bir insan ne yapar? Parayı çeker yoluna bakar. Ben o parayı 1 saat içinde sıfırladım. Döngü kendini başa sardı. Gözüm döndü. Bankalarda açılan limitlerim vardı. Aylardır düzenli ödeme yapıyor borç kapatıyordum. Hemen 10 bin nakit avans çektim. Para gitti. Bir kredi çektim, o para gitti. İkinci krediyi çektim. Para gitti. Üçüncü krediyi çektim ve o para da gitti. Dördüncüyü banka onaylamadı. Çok şükür ki onaylamadı. Son üç aydır yaptığım tüm ödemeler boşa gitti. Üç ay önce olduğum noktaya geri döndüm.
Şimdi gelelim sağlık sorunlarına bu lanete bulaştığımdan beri yeme bozukluğu çekiyorum. Çok ciddi kilolar veriyorum. Yemek yememenin bir sonucu olarak kan değerlerim rezalet hale geldi. İğne kullanarak değerlerimi düzeltmeye çalışıyor doktorlar. Egzama sorunu yaşıyorum. Uyku uyuyamıyorum. Gözlerimi kapatınca o ekranlar gözüme geliyor. Şiddetli anksiyete sorunları yaşıyorum günlük hayatta. O ilk güne dönsem ve oynamasam şu an evlilik hazırlıkları yapan, altında arabası olan, kariyerini sağlam temellere oturtmuş ayakları yere basan genç bir kadın olacaktım. Ama size bir şey söyleyeyim ben mücadeleyi bırakmıyorum.
3 ay geç olsun sıfırlanmam maddi sıkıntılarım. Ben bu işten kurtulacağım. Bir sene sonra size tekrar hikâye göndereceğim. Mutlu bir hayatım olduğunu her şeyi yoluna koyduğumu anlatacağım. Her şeye baştan başlamak için geç değil. Hiçbirimiz için. Bir bedel var ödenmesi gereken. Onu ödeyeceğiz ama bir gün bugünlerimizi hayatımın en ağır tecrübesi diye anımsayacağız. Mücadeleniz daim olsun. Herkese saygılarımla.