2018 senesinde evlendim ama evlendiğimde ne işim vardı ne de kenarda birikmiş param. Eşim anlayışlı biriydi. Evlendikten sonra 1+1 eşyalı bir eve çıktık. Seyyar satıcılık yapıyordum ve asgari ücret kadar kazanıyordum. Yarı aç yarı tok yaşıyorduk ama mutluyduk; gelecek için umudumuz vardı. Bir yandan da memuriyet kovalıyordum.
2020 senesinde Allah nasip etti ve memurluğu kazandım. İlk maaşımla bir tam altın almıştım, eşya alırız diye eşime vermiştim. İlk 6 ay para biriktirdik ve biraz da borçla eşya alıp evimizi değiştirdik. Güzel bir hayatım vardı… Ta ki 9. ayda 300 liraya bahis alana kadar.
Bir maç görmüştüm ve çok emindim kazanacağımdan. Hemen 300 lira yatırdım ama kaybettim. Hırs yaptım, bu kez hesaba 500 lira attım ve onu da başka bir maçta kaybettim. Ama hırsım bitmiyordu; kendime güveniyordum. Bu kez ek hesaptan 2 bin çekip siteye attım. İlk başta zararımı kurtarmıştım ama bu kez de açgözlü davranıp daha çok kazanmaya çalıştım ve birkaç saat içinde tüm parayı kaybettim.
Bu durum günlerce sürdü ve bir ayın sonunda kredi kartını ve ek hesabı patlatmıştım. Toplamda 17 bin gitmişti (maaşım 5.500 liraydı). Sonra eşimden habersiz bir bankadan 15 bin kredi çektim ve “bir an önce kapansın” diye taksit sayısını az tuttum. Bu kez de ödemem gereken meblağ çok fazlaydı. Bir iki taksiti gününde yatırdım ama 3. ay ödeyemedim, sarkmaya başladı. Ödeyemedikçe kredi notum düştü, bankalar ile aram bozuldu. Ne kredi ne kredi kartı alabiliyordum. Aldığım maaş borçlara ve faturalara ancak yetiyordu.
Bankalardan kredi alamayınca bu kez çevremdeki arkadaşlardan 500-1000 lira borç almaya başladım. İlk başta kime sorsam gönderiyordu çünkü beni tanıyorlardı. Zamanla arkadaşlara da söz verdiğim tarihlerde aldığım paralarını veremedim. Bu kez aram arkadaşlarla da bozulmaya başladı. 250 lira borç istediğim bir arkadaşım o gün durumunun olmadığını söyledi ama bir hafta sonra arabasını yenileyince çok zoruma gitmişti. Yine de hiç ders çıkarmadım.
Gece maçlarına alarm kurup bahis alıyordum; sabahta uykusuz işe gittiğim çok oldu. Bu illet öyle bir şey ki, yaşayan bilir, uyku uyutmuyordu. Çocuğun bez ve mama ihtiyaçları için eşimin kenara ayırdığı 300 lirayı bir gece alıp kumar oynamıştım. Artık eşimle aram da açılıyordu; bana güveni ve saygısı kalmamıştı. Bambaşka bir adama dönüşmüştüm.
5 sene boyunca kumar oynamaya devam ettim. Aldığım maaş borçlara yetmiyordu artık. Aileme açtım konuyu; sağ olsunlar anlayışla karşıladılar ve “Bir daha yapma” diye tembihte bulundular. Babam ve iki kardeşim tüm borcumu kapattı. Kendime yeni bir sayfa açtım. Artık bir daha bu illete el uzatmamaya, çocuğum üzerine söz verdim.
Biliyorum arkadaşlar, bırakması çok zor; insana her şeyi yaptırır bu kumar. Ama ne zaman bırakırsanız, o gün kazanırsınız. Kumar önce paranızı alır, sonra daha çok paranızı alır. Ardından uykularınızı alır, aile huzurunuzu alır, çevrenizdeki itibarınızı alır; sağlığınızı, psikolojinizi alır… Geriye bitik bir adam kalırsınız.
Bunların hepsini yaşadım, siz de yaşarsınız arkadaşlar. Karakteri beş kuruş etmeyen kişiler arkanızdan konuşur; boş verin. Siz kendinize, ailenize, çocuklarınıza sahip çıkın.
Saygılarımla…