Merhaba, bende herkes gibi buradaki hikayeleri birçoğunu okudum ve kendi tecrübelerimi kimseyle paylaşamadığım için buraya yazmaya karar verdim. Bundan 6 ay öncesine kadar gayet güzel bir hayatım vardı işimde gücümde saygın bir insandım. Bundan 1 yıl öncesine kadar iddaa veya herhangi bir şans oyunuyla işim olmazdı. Bu iddiayı babam yıllardır oynar ama ben hiç özenmezdim, uğraşmazdım. 1 yıl öncesinde pandemi nedeniyle iş yerleri kapandı ve bir süre evde kaldık.
O dönemde babam basket maçlarına sürekli kupon yapıyordu. Ve bir gece bana da 30- 40 liralık bir kupon yaptırdı. İlk orada başladım ve kupon tuttu. Çok bir şey kazandırmamıştı aslında ama o an maçı takip etmek, sonucu beklemek heyecan vermişti, güzel gelmişti. Daha sonraki günlerde ufak ufak bende oynamaya başladım babamla beraber. Kazançlar, kayıplar oluyordu ama o an parasında değildim, tamamen heyecan olsun diye oynuyordum.
Keşke hiç başlamasaydım. Tabi yavaş yavaş kupon tutarları arttı. Askerden yeni gelmiştim. Biraz birikmiş param, düzenli bir işim vardı. Pandemiden dolayı evdeydik. 100 – 200 TL derken kayıplar artmaya başladı ve iş yerleri açıldı. Sonrasında iş yerinde oynamaya devam ettim ve kaybettiklerimi almaya çalıştım. Çalışırken oynuyorum, akşam eve gelince oynuyorum, aklım fikrim hep iddaa oldu. İşin içinden çıkamıyorum. kaybettiklerimi geri almaya çalışayım derken daha çok kaybediyorum. Sonrasında kaybım 1500 – 2000 lira kadar oldu.
Bende bu parayı kurtarmak için 2500 ₺’ye 2 maç yapıp, tüm zararı çıkarıp bide kâr etmeyi düşünüyordum. 2 maç yaptım canlıdan ve sadece birer gol oynamıştım. Maçlardan biri 2. yarının başında geldi. Diğer maçında heyecanla takip ediyorum. Süre azaldıkça heyecan artıyor ve 75. dk. da bir 1 gol oldu. Sevindim, rahatladım ve o an duyduğum haz gerçekten hiçbir şeyde yoktu. 2 dk. sonra gol iptal oldu.
Şok oldum. İlk defa bu kadar büyük bir para kaybettim. Ve bu giden paralar hep biriktirip kenarda tuttuğum paralardı. Sonra yine oynamaya devam ettim 300 – 500 lira ile ama 1 kazanıp, 5 geri veriyordum böylelikle zararım 10 bin liraya yaklaştı. Bir süre sonra oynamamaya ve biriktirdiğim paradan kalan parayı altın yapmaya karar verdim. Bundan sonra nakit para tutmamaya ve aldığım maaşın bir kısmını eve verip kalanıyla da altın almaya karar verdim.
Bir kız arkadaşım vardı ve ciddiydik. En çok evliliğim için birikim yapıyordum. Yaklaşık 1 ay kadar hiç oynamadım. Geçen sene haziran ayının sonuna doğru tekrar nefsimi tutamayıp oynamaya başladım. Bu sefer 500 ₺ ile oynuyordum sürekli. Ama bu sefer çoğunlukla kazandım yani 4 kupon tutuyorsa 1 tane gidiyordu kârda oluyordum hem çalışıp hem buradan kazanırım moduna girmiştim. Ağustos ayının sonuna doğru bu şekilde devam etti kazanıp kaybediyorum. Ama paradan çok o yaşadığım haz için oynamaya devam ediyordum ve bağımlı olmuştum.
İş yerinde oynuyorum, eve geliyorum oynuyorum. Kazanınca mutlu, kaybedince çok sinirli, tahammülsüz bir insan oluyordum. Evdekilerle tartışıyordum, kız arkadaşımla tartışıyordum. Ve bir gün yine kız arkadaşımla çok kötü bir şekilde tartıştım. Yine o gün kaybetmiştim. Gidip sinirimi ona patladım. Aramız çok bozulmuştu. Ben o günden sonra daha çok oynamaya başladım. 1000 liradan aşağıya kupon yapmıyorum. Bir süre sonra işi bırakmaya karar verdim. Kafamda yeni bir iş yoktu ve sadece birikmiş altınlarım vardı.
Yaklaşık şu anki değeriyle 30 – 35 bin lira kadar. İşi bıraktıktan sonra evde iddaa oynamaya devam ettim. Kazanıyorum, kaybediyorum derken yine 5 bin lira kadar bir kayıp oldu. Bu arada bu iddaa oynadığım para ek hesapta olan kredi. Sonra ben kendi kendime dedim ki “bu sefer zararı çıkarıp bir daha oynamayacağım.” O 5 bin lira zararın fazlasını 2 – 3 gün içinde çıkardım ama bu öyle bir illet ki kazansan da kaybetsen de bir türlü bırakamıyorsun.
Oynamaya devam edip o gece çok kaybettim. Sonra bir kredi çekip “kaybettiklerimi çıkarayım” dedim ama olmadı. Çektiğim krediyi ve 2 ayrı bankadan olan ek hesapların hepsini kaybettim. Sonra bu kenarda olan altınlarımı bozup borçlarımı ödedim ve şu an keşke diyorum keşke dursaydım da kaybettiğim sadece o altınlar olsaydı. Ama durmadım duramadım. Hırs ve kaybettiklerini geri alma isteği bitiriyor insanı. O kadar para kaybettikten sonra tekrar oynamaya devam ettim. İşsizim, bütün birikimi kaybetmişim ama içimden çalışmak gelmiyor.
Dışarı çıkmak istemiyorum. Evdekilerle konuşmuyorum. Yaklaşık 2 – 3 ay boyunca oynamaya devam ettim. Bu sürede kredi kartına borçlandım 7 bin lira kadar. 7 bin lira borcu ödemeyi yediremedim kendime. Kendimi enayi gibi hissediyordum. Aslında bırakmak istiyordum ama bırakmıyordum. Bu seferde o borcu çıkarayım derken 15 bin liralık bir kredi çektim. Ve o 15 bin lirayı kısa süre içinde kaybettim. Sonra başka bir bankadan 40 bin lira kredi başvurusunda bulundum. Birkaç gün içinde onaylandı. Bu sefer dedim ki “bu borçlardan kurtulup bir daha oynamayacağım.”
Ve öyle de oldu. Kurtuldum o borçlardan. Bir şekilde çıkardım iddiadan o borçları ve kapattım. Ama diyorum ya bu öyle bir iletki hiçbir şekilde duramıyorsun. Borçları kapatmıştım, hesabımda da 5 6 bin lira para kalmıştı. Ama kendimi o kadar kaptırmıştım ki bu illete bir türlü bırakamıyordum. Bu sefer kendi kendime dedim ki “ufak oynayacağım. 200 – 300 lira ile!” Ama yine dayanamayıp o hesabımda kalan 5 – 6 bin lirayı da kaybettim. O an ki kaybetme hırsı ile tekrar 5 bin kredi kartında çekip bir maça bastım oda gitti. Ardından bir maça daha 5 bin ek hesaptan çekip bastım hop oda gitti. Yine oldu mu 10 bin borç.
Bu sefer tekrar kredi başvurusunda bulundum o hırsla. 45.500 lira kredi verdiler. Yine aynı şekilde kazanıp borçları kurtarıp bir daha “oynamayacağım” dedim kendi kendime. Ama bu sefer işler istediğim gibi olmadı. İlk başta tek maça 10 bin bastım gitti. O an kafamdan aşağıya kaynar sular döküldü. O hırsla akşamına 3 maça basıp 20 bin lirayı da öyle kaybettim. Kalan para ile de tekrar oynayıp, biraz kazanıp, onu da kaybettim. Ve artık hiçbir şey kalmamıştı. Sadece bir bankada 6500 ₺ ek hesap kalmıştı. Onu kullanıp, 6500 lirayı önce 20 bin, sonra bu 20 bin lirayı da 2 maça basarak tüm borcu kapatıp bırakacaktım bu illeti.
6500 lirayı 4 maça basıp 20 bin lira yaptım. 20 bin lirayı da 2 maça 2.5 üst oynadım. Biri geldi diğeri yattı. Yani bu hayalde yalan oldu. Keşke diyorum, keşke durdura bilseydim kendimi bir yerde. Bu sürede kız arkadaşımla da aramı düzeltemedim. Şu an faiziyle birlikte 69,000, 36 ay vadeli kredi borcum 6500 lira ek hesap ve 10 bin lirada kredi borcum var. İşsizim 1 ayı geçti bankalar arayıp duruyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. 1 sene içinde sevdiğim kızı, işimi, bütün birikmişimi, kaybedip bu kadar borç ile dımdızlak kaldım ortada. Aileme anlattım hiçbiri de yardımcı olmadı. Beni bu illete başlatan babam her gün söyleniyor. Her gün hakaret ediyor. Evimden git diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum.
İntihar etmekten başka hiçbir şey gelmiyor aklıma. Keşke diyorum 5 10 bin borcum varken bıraksaymışım. Ya da en başından babam oynarken uzak durmalıymışım. Eğer şu yazdıklarımı okuyan olursa ve kaybı henüz az miktardaysa, sakın o kaybettiklerinin peşine düşmesin ve hemen bıraksın. Kaybettiklerinin peşine düşerse asla kazanamaz ve çıkmaz bir batağın içine düşer. Kimseye akıl verecek durumda değilim. Ama bu yaşadıklarımı göz önünde bulundurarak söyleyebileceğim tek şey 5 liranızı bile yatırmayın herhangi bir şans oyununa.
Emeğinizle kazandığınız para gibisi yok. Ayrıca bu kumar denen illette kesinlikle kazanmak diye bir şey yok. He kazanırsın ama o kazandığının 10 katını geri verirsin. Şu an yanımda hiç kimse yok. Ne kız arkadaşım ne ailem ne işim ne param hiçbir şeyim yok. İnanın ekmek alacak para bile yok. Düşünüyorum gerek var mıydı böyle bir şeye o kadar hayallerim vardı yapmak istediklerim hepsi bir hiç uğruna yok oldu gitti. Ben Bundan sonra ne olurum bilmiyorum. Umudum kalmadı ve yaşamak bile istemiyorum. Belki de intihar edip gideceğim. Ama siz siz olun bu işe hiç bulaşmayın ve 5 liranızı bile yatırmayın bu işlere.
Eğer bulaştıysanız da yol yakınken bırakın. Gerçekten bırakın. Bir daha da oynamayın. Bu hayatta insanın kendine yapabileceği en büyük kötülük budur. Uyuşturucudan bile daha beter bir bağımlılık. Derdimi kimseye anlatamadığım için buraya yazıyorum. Umarım birilerine faydam dokunur ve yol yakınken bırakır. Kendinizi çok sevin sadece bir tane hayatınız var. O hayatı en güzel şekilde sevdiklerinizle yaşayın. Diyecek başkada bir şeyim yok. Kendinize iyi bakın.
Güzel kardesim benimde yaşım 22 babamöa beraber ticaret yapıyoruz. Dükkanı öyle bir çıkmaza getirdim ki,, benimde hikayem dolu dolu anlatmak isterim.. Şuan bankaya olan borçlarım el Borçları kredi kartları hepsi 0 ödemelerim geçikdi… İnşallah yeni bir sayfa açıp elimden geldiği kadar ödemeye başlıyacagım.. Benimde hayat arkadasım gitti. Aile ile aram düzelmiyor sadece artık yeni bir sayfa açıp bir yerden başlamak lazım emin ol bir gün sonumuz hayır olacaktır belki 2 sene 5 sene gidecek ama sonunda + ile başlıyacagımız hayat olucak senin ve benim yapmam gereken yeni bir hayat yenş bir sayfa ve mücadele etmemiz. Vesselam
Valla kardeşim halâ işsizim borçlarımı ödeyemiyorum saçma sapan bir durumdayım yaptığım hatayı kendime yakıştıramıyorum gençliğimin en güzel günlerini bu illete verdiğim için çok pişmanım ve içimde geleceğe dair çok büyük umutsuzluk var ve boşu boşuna sadece bi anlik zevk için düştüğüm duruma çok üzülüyorum oysaki gerçekten güzel bi hayatım vardı dört dörtlük olmasada mutlu olduğum bi hayat vardı varlığıyla beni hayata daha çok bağlayan bi kiz arkadaşım vardı herseyi ama herseyi bi hic uğruna kaybettim bu durumu aşamıyorum. Allah seninde yardımcın olsun çok zor bir durum aslında insanı borcu ödemek yormuyor o borcu boşu boşuna ödicek olmanın düşüncesi çok yoruyor insanı. Allah herseyin hayırlısını versin ama aşamiyorum bu durumu.
Ahmet telegram @Ek3667 telegram konusalım kardesim
@emos677 nunaranı değiştim telegram dan ulas ahmet emre ben dertleşelim çok kötüyüm
Ahmet merhaba,
“Abi içimi okuyorsun” diyeceğin birkaç şey söylemek istiyorum. Gerek kitabımda gerek site de veya Youtube kanalımda vurgu yaptığım bir nokta var; “TATLI MESAJLAR!” o keyif anını yaşamak için tamamen dijitalleşen beynin komutasına geçmek! Dikkat edersen arada şansın dönmüş ve tatmin olacak parayı da yakalamışsın. Neden çıkmadın veya tekrar bulaştın?
Ben hemen söyleyeyim. Şu an nasıl hiç oynamamışlığın etkisi ve pskilojisindeysen, kazandığın her level seni aynı düzlüğe çıkarır. Çünkü tadılmış her nokta seni bir sonraki levelin daha da heyecan vereceğini düşündürür. İnanmıyorsun ama tamamen bir hipnoz karmaşası be sen o keyfi ararken aslında beynin dopamin isteğini yerine getirmek için hipnozlanıyorsun. Eğer gerçekten sen kendi bilincinle karar versen zaten oynamaya cesaretin olmayacak. İşte bu cesaret kanalını, bilinç kanalını, mantıksızlık kanalının hepsinin yolunu kesen hipnoz haliyle, hiçbir korku duymadan, sonrasında nasıl bir geri ödeme yapacağını bile düşündürmüyor. O borca girmek bile tatlı geliyor bazı durumlarda. Heyecan o karar alma anında öyle bir yoğun pompalanıyor ki, sen kendini zaten kaybediyorsun.
Güzel kardeşim, sen hiç narkozu alıpta ben uyumuyorum diyen veya direnebilen bir hasta gördün mü? O narkoz vücuduna enjekte edildikten sonra bayılırsın ve ameliyatın başlar. O esnada sana ne olduğu fark edebiliyor musun? İşte bu lanette böyle bir şey. Uyutmaz, hayattan zevk aldırmaz, ailenin, eşinin çocuğunun bile yerini alır, sabrın 0 noktasına getirir. Ama unutma ki bu herkeste aynı olacak diye birşey yok. Allahtan yok! Böyle bir genetik yapı herkeste aynı çalışsaydı inan bana insanlığın sonu gelirdi.
Neyse ki en ağır vakalarda bile bunun bir çözümü var. Öyle senin yazdığın gibi içinde bulunduğu enayilik hissi ve alacaklıların aramasıyla gelen “intihar edeceğim” kaçışı değil! Savaşmak! Sana kolay bir kelime gibi geliyor ama ben senden daha beteriyle uğraştım. Benim ailemi rahatsız etti tefeciler. Ne iğrenç tiksinç olaylar yaşadım. Ben intihar etmediysem sen daha bu yaşta intihar da neymiş.
Bak kendin de diyorsun keşke 10 binde bıraksaydım. Herkesin borcu kendine göre kişiyi şanslı kılar. Mesela sende bana göre şanslısın çünkü senin 70 – 80 bin benim yarım milyon borcum var. İnan bana sıkıntıdan nefes alamadığım, öyle bir boşluk hissinde olduğum dönemde bile yılmadım. Çünkü umut her zaman yeni bir yaşamın ışığıdır. Doğru umut doğru zaman. Gün gelecek herkes bir gün hakkettiği yere gelecektir. Sen daha sıkı toparlanman lazım ki hem borcun öyle ölümlük değil hem de daha yaşın gencecik.
Bu mücadele kolay değil biliyorum ama ben bunu becerdim. Şu anda eskiden kumara baktığım gibi istesem de bakamıyorum. Çünkü yanlış mesajları beynimde doğrularıyla kodladım. Kodlamalar yerleşince artık bir sıkıntı kalmıyor. E-kitabımı bu yüzden tavsiye ediyorum. İçinde gerçekten işinize yarayacak bilgiler var. Ben eğer bunu yapabildiysem bunu herkes yapabilir. Sağlıcakla kal.