Aslında çok şey anlatmak isterim ama o kadar fazla ki bu satırlar yetmez. 12 yaşında kupon yatırmaya gönderirlerdi, büyüklerimin kuponu olduğunu biliyor bayi. O ara 1 misli 2 misli kuponlar yapıyorum. PS’de oynarken bildiğim oyunculara kadrolara göre. Bir gün tuttu ve 350 lira aldım 1 TL’ye. O gün başladı kumar tutkusu.
Daha Lise birde iken, büyüklerimin adına site üyeliği açıp canlı casinolar da oynamaya başladım. O zamanlar Ukash falan farklı para aktarma yöntemleri vardı. Ve o süreçte kazanmaya başladım, canlı casino sanki benim için varmış gibi hissediyorum. Sonra kayıplar başladı.
Okulda zar atıyorduk arkadaşlarla ve çevremde çok potansiyel vardı kime bir bahis teklifi yapsam veya ortak casino teklifi yapsam kendimizi bilgisayarın başında buluyoruz. Bu yıllar boyu hep devam etti. Kıbrıs’a Batum’a gitmeye başladık. Dönem dönem yılda 4 – 5 kere oynadığım 2 yıl oldu. Ama ondada yaşam adına bir sıkıntım yoktu, parayı katlamak için uğraşmadım.
‘’Yeterince kıyak yaşıyorum’’ diyordum. O dönemlerde 1000 lira atıyordum sadece. Diyordum ki ‘’ben bunu kaybetmek için oynuyorum yani zevkim için oynuyorum, giderse gitsin.’’ İşte o 2 yıl çok güzeldi. Bu rakamlar yıllarca büyüdü, zaten küçük oyun oynamaktan hiç zevk almadım, hep yüksek bahis daha az katlama düşüncesiyle oynadım.
Son 1 yılda elime geçen paralar büyüdü ve farkında olmadan yıllar boyu çalışıp ödeyemeyeceğim paralar oldu. Ve gene çok kötü durumdayım. 2 gün önce kayıptan sonra bu platformu görüp okumaya başladım. Yine bana ait olmayan ailemin parasını gene onlara sormadan hiç ettim.
Ve artık para isteyebileceğim veya derdini paylaşabileceğin kimsenin kalmaması üzücü. Yani artık insanların sana aptal gözüyle bakma, yaptıklarını yadırgamasından korkuyorsun. Çünkü halim iyi değil ve bunu sende biliyorsun. İnsanların düşündükleri doğru ve buda seni kimseyle bir şey konuşmamaya itiyor.
Umarım bu bataktan kurtulurum artık. Bu kadar çaresiz kalmak istemiyorum, çünkü çaresizlik bu dünyada yaşanabilecek en kötü duygu. Ve şunu söyleyebilirim ki; Yaşım 25 ama inanın çocukluğumdan beri gittiğim, yaşadığım her coğrafyada sanal kumarı için, kahvesi için, casinosu için (Yaşımın casinoya tutmadığı yıllarda dahil), veya kişiler arası bahisler için, il değiştirip tombalasına, poker partisine kadar çok süründüm.
Hep kaybetmedik, kazandığımızda oldu. Tabi kazandığımı sandığım zamanlar desem daha doğru olur. Ama bana hiçbir şey katmadı, şu genç yaşımda ruhum, psikolojim bozuldu, olmadığım bir insana dönüştürdü beni. Ve bunu fark edebilen çevremden utanıyorum, artık kazansam bile kimseye anlatamıyorum aylardır çünkü utanıyorum. Mail ve ismimi paylaşmazsanız sevinirim. Belki okuyan bir insana dokunduysam ne mutlu bana.
M. kardeşim merhaba,
Öncelikle merak etme, istenmediği takdirde kimsenin ne mail adresi ne de ismi yazılır. Mail adresi zaten gizlidir. Hikayene gelince daha bu genç yaşında bu laneti deneyimlemen gerçekten derinden üzdü beni. İtibar geçici değildir unutma bunu. Yerine koyulabilir ve yerine koyulduğunda hayat senin için bambaşka bir hal alabilir.
Şöyle düşün, bir TIR aldın ve gittin bir şehirde park halindeyken TIR alev alıp yandı ve 250 bin lira zarar ettin. Olan oldu. Ağlamak sızlama ne TIR’ı nede duygularını geri getirebilir. Duygu tamiri sadece anı yaşamak ve yeni hedeflerle gerçekleşir. İnan bana bu yolda en iyi dostun ailen. Çok fazla kumar meraklısıyla oturup kalktığını anlıyorum. Şimdi buna bir son ver ve yanında Kumar lafı kullanan herkese ve hatırlatan her ortama elveda de. Yeni bir sayfa açıyorsun.
Kaybettiğin onurunu ve şu an içinde bulunduğun en güzel yıllarını yani gençliğini kaybetmek istemiyorsan bunu hemen yap! Yaş geçtikçe stresin daha da yorar seni ve şimdiden yıpranmış bedenine çok ağır bir yük olur!
Allah’a emanetsin kardeşim!