Öncelikle herkese merhaba. Ben iddaaya mahallede iddaa kuponu yapan abileri görüp özenerek başladım. Liseye geçtiğimde 3, 5 liralık kupon yapıyordum. Oda beni zora sokmuyordu. Daha sonra okulu bitirdim ve bir işe girdim. Yine kupon yapmaya devam ettim.
Sürekli oynadım ama maaşımın yettiği kadar oynadığım için sıkıntıya girmedim. Tabii ki yine kaybediyordum ama beni sıkıntıya sokmuyordu. Daha sonra o iş yerimden ayrılıp sağlam bir işe girdim. Oradaki iş yerimde kredi çekmek bir telefon kadar yakın olduğu için kredi çekip kaçak sitelere hızlı bir dalış yaptım.
30.000 TL borcum 3, 5 ayda oluştu bile. Yine bankadan “5000 TL kredi çekip bahse yatırarak, oradan gelecek parayla bütün borçlarımı kapatacağım” dedim ve çektim. Bu sefer golcü bahislerine merak sardım ve o sayede hem borcumu kapattım hem de kenara 15.000 Lira koydum. Bu parayı 1,5 sene içinde kaybedip, daha sonra kredi kartı ve kredilerden kaynaklı 130.000 Lira borcum var.
Aileme söylemedim. Babama söylesem önce kızar ama sonra beni bağrına basar. Anneme ise bir şey söylemek istemiyorum çünkü onun gözünde ben hep örnek insandım. Onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. 2 gün önce; “Artık bu işlere son verdim!” diyerek kendime söz verdim. 2,5 – 3 sene sadece borçlarıma çalışacağım. Ama benim paradan daha çok üzüldüğüm şeyler var.
Boşa giden zamanıma, bu illetin beni asosyal yapmasına, yaşıtlarım ev araba alırken hayatını kurup evlenirken benim yerimde saymama kızıyorum. Sevindiğim nokta ise en azından bu illete tövbe edip bırakmak istiyorum. Kardeşlerim, abilerim; Bu sözüm hepinize, hiçbir şey için geç değil! Ne yapalım biz de böyle bir batağa düştük ama hayatta her şey insanlar için…