Kurtarayım Dedikçe Battım!

Yazar Hakkında

  • İsim: Emre
  • Yaş: 36
  • Şehir/0lke: Ankara / Türkiye
  • Meslek: Süpervisor
  • Kaybedilen Miktar: 500.000 ₺
  • Kaybedilen Zaman: 1 – 3 Yıl
  • Kumar Borcunun Kaynağı: Maaşlarım, Krediler, Kredi Kartları
  • An İtibariyle Kalan Borç: 250.000 ₺

Merhaba arkadaşlar, kumarla uzaktan yakından alakası olmayan bir adamdım. Hatta öyle ki iddia nasıl oynanır onu bile bilmezken benim kumar hikayem, kumarın ağababası olan zeplin, blast, aviatrix ve aklınıza gelecek bütün slotlarla başladı. Bilen arkadaşlar bilir, bu oyunları dede, sweet Bonanza, vs. Peki nasıl bulaştım oraya geçeyim isterseniz. Bu kumara bulaşmadan önce, kendimi üzmeyecek meblağlarda, kripto platformlarında ufak tefek al sat yapıyordum. Bazen kar bazen zarar ediyordum ama miktarlar hiçbir zaman beni üzecek seviyelerde olmadı.

Bu arada kurumsal bir şirkette güzel bir pozisyonda çalışıyorum. Gelirim ortalamanın üzerinde. Bir gün iş yerinde, bir tedarikçiyle ayak üstü konuşurken, kripto, borsa falan bana aviatörü gösterdi. Bende meraktan ufak paralarla başladım. Neyse ufak ufak atıyorum, zaman geçiriyorum falan hiç kafama yatmadı ama merak ettim. Birkaç gün sonra kendime bir bahis sitesinden hesap açtım. “50 TL, 100 TL atıp bakayım” dedim ve maalesef derken girdim girdaba.

Yavaş yavaş al ver, al ver, derken kenarda hazır param vardı. Nasıl olduğunu anlamadan bir baktım 50 bin gitmiş. Dedim; “bu şekilde olmaz bu parayı kurtarmam lazım!” acayip koydu alnımın teri evimin rızkı idi bu para. 50 bin maaş hesabımın olduğu bankadan kredi çektim ve hemen geldi hesaba. 7 yıldır gecemi gündüzüme katıp ödediğim bir ev kredim var. Daha bir gün geciktirmedim. Sicilim temiz bu arada. Fazla uzatmayım arkadaşlar çektiğim 50 binde gitti mi. Tabi yolun başındaydım ama çok ani oldu bir anda batmam.

Nasıl yaparım nasıl ederim derken nasıl bir bela, nasıl bir hırs, nasıl bir tezgâh derseniz deyin 500.000 para verdim totalde. Parça parça çekilmiş 14 tane kredi, kredi kartları, avans hesapları dibin dibini gördüm. Ve rezil oldum inanın tek kelimeyle rezil oldum. Borçları ödeyemedim, elimde piyasanın en iyisi milletin imrendiği telefonumu sattım. Birazıyla borç kapattım, kalanıyla tekrar oynadım. Yok pahasına gitti. Kenarda ufak tefek altın askı vardı. Maaş ödemelere yetmiyordu ve onları da bozdurduk. Birazıyla borç ödedim, kalanıyla tekrar oynadım. Ama bu girdaba düşenler bilir. Arkadaşlar ne kazanırsanız kazanın sonuç yine hep pişmanlık hep hüsran.

80.000 bin aldım bir saatte, yarım saatte geri verdim. 1.000 lira atıp defalarca 10.000 bin yaptım, kimini çektim, kimini çekemedim. 2 saatte 3 saate 1.000 liramı 15.000 bin yaptım. Bir sigara içerken sigara bitmeden, parayı bitirdim. Psikolojim bozuldu ve şunu anladım arkadaşlar; “olum” dedim kendi kendime, “sen hesabını kitabını bilmezsen, ister 50 bin maaş al, ister 100 bin! Para buraya akacaksa 1 milyon alsan ne olur!” Bu işe bir son vermem gerekliydi. Ama nasıl? Her ay maaşı düzenli olarak kaptırıyordum. Resmen sistemin kölesi oldum. Sanki adamlara borcum var. Elime geçeni yatırıyordum.

Aileye konuyu açtım. Babam rahmetli, annem inanamadı. Perişan oldu kadıncağız. Eşim ilk başlarda “tamam canın sağ olsun, borçtur ödenir” dese de, baktı ki benim durup duracağım yok. Boşanmakla tehdit etti ki sonuna kadar haklıydı. Annem ilk şoku atlatınca demediği kalmadı. Bu yaşıma kadar duymadığım lafları duydum. Sonra ana yüreği dayanamadı. Ele güne rezil olmayalım diye aylık olarak bir miktar yardım etmeye başladı. Yine rahat durmadım oynamaya devam ettim. Eşim bana destek olmak için işe girdi. Ben yine rahat durmadım oyun oynadım. Kabullenemiyordum giden parayı. O paraya iyi bir araba, orta halli bir ev alınırdı veya bir iş kurulurdu.

Bu düşünceler yiyip bitiriyordu beni. Ama öte yandan evimi kaybedecek pozisyona gelmiştim. Bir gün bile kredisini geciktirmediğim göz nuru alın teri evimin. Zorluklarla aldığım evim topun ağzındaydı. Ben oynadıkça bitecek borç bitmiyordu. Ve sonunda kabullendim arkadaşlar. Oynamayacak ve bu borçları ödeyecektim. Kış geçti adam akıllı gaz yakamadık evde. Elimde kötü bir telefon vardı ve şansa hanımın telefonu da kırıldı. Benim telefonu ona verdim. Dedim iş yerinde soranlara “dışarda” dersin. Yani ekmek almaya muhtaç etti bu kumar beni. Daha ne rezillikler anlatmakla bitmez.

Tütün içmeye başladım, hala da tütün içiyorum. Borcu yarıladık çok şükür. Perişan oldum yapmayın etmeyin arkadaşlar. Ne kendinize bunu yapın ne ailenize. Bir karar aldım helalime haram katmayacağım diye. Allah’ın izniyle kalan borcu da bitireceğim İnşallah. Tamam giden gitti beterin beteri var. Buda benim sınavım mı geri zekâlılığım mı bilmiyorum ama oldu bir kere. Hata insanlar için. Allah hepimize ödeme kolaylığı versin. Oynamayan kazanır abiler kardeşler. Samimi bir şekilde size içimi döktüm. İnşallah ne sizin ne benim bu ne olduğu belli olmayan mecralara artık bir kuruşumuz nasip olmaz. Kalın sağlıcakla.

Bir Yorum

  1. Yazdığın hikayenin aynisini yaşadım benim kaybım 200 bin kaç kere kazandığım ile kredimi azaltıp rahatladım ama maalesef bu sanal kumar öyle bir illet ki kazansam diyordum ki iki ay uzak duracağım diyordum bir gün dayanamadım bir ay içinde Parça parça 200 bin toplamda kazandım ama en son yine 150 borç ödeyip bitirmiştim -50 bin kayıpla sonuçlandı , yani toplamda 200 bin zararla bu defteri kapattım , ben en çok zeplin ve avivator oynardım artık 3x 5x Ler veya 10x kesmiyordu bağımlılık öyle seviyeye gelmiştik 20x bekliyordum , 19.95 de patliyordu o sinir stres ile para eriyordu para bitince üst üste 50 60 100x Ler geliyordu yani yapay zeka seni bak para bitti ama sen tekrar şansını dene bak bu sefer olacak girdabı ve sahte umutları kapilmayi bırakıp tamamen bıraktım 2 haftadır oynamıyorum bu benim için büyük bir zaman çünkü hiç bu kadar durmadim , en azından kayıp yaşasam bile 1000 TL ile şansımı denerdim çünkü artık tiksinti geldi oynama hevesi yok çünkü anladım ki kumar zehir öldürmüyor ama seni öldürmek den beter ediyor

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir