Parmakla Gösterilirken, Yüzüne Bakılmayan Bir İnsanın Hikayesi!

Yazar Hakkında

  • İsim: Savaş
  • Yaş: 32
  • Şehir/Ülke: Ankara / Türkiye
  • Meslek: Eski Polis
  • Kaybedilen Miktar: 300.000 ₺
  • Kaybedilen Zaman: 1 – 3 Yıl
  • Kumar Borcunun Kaynağı: Maaşlarım, Kredi Kartları, Borçlar
  • An İtibariyle Kalan Borç: 100.000 ₺

Merhabalar. Ben 2013 yılında polis oldum. Polisken iddia oynayan arkadaşlarıma hep kızardım, “yapmayın, etmeyin!” derdim. Sülale arasında dürüstlüğüm, sıcak kanlılığım ile parmakla gösterilir, herkesin saygı ve sevgisine sahip birisiydim. Kumarı geç sayısal loto bile oynamayan birisiydim ben! Ta ki hiçbir ilgim olmamasına rağmen 2017 yılında FETÖ’den ihraç olana kadar. İhraç oldum, babamı kaybettim hayatta en büyük desteğim oydu şimdi daha iyi anlıyorum. Eşim hamile, masraflar yığınla. Asgari ücretle bir işe girdim. Girdiğim işte çok sevildim. Teknik bilgimden dolayı bana ortaklık teklif ettiler kabul ettim.

Arabamı iş için verdim. Sonra sudan bahanelerle ortaklık bitti, araba da su oldu. Yine pes etmedim. Bulunduğum ilçeden 40 km uzakta iş buldum otobüsle gidip gelmeye başladım. Arabanın haksızca elimden gidişi o kadar içimi yakıyordu ki anlatamam. Eşim haklı olarak sitem ediyor çevremdekiler sürekli arabamı soruyordu. Çünkü o kadar iyiydim ki arabamla herkesin her işine koşardım. Velhasıl bir gün işe giderken otobüste arkadaş olduğum bir üniversite öğrencisi Aviator denilen oyunu oynuyor bana da gösteriyordu. Bende nefsine uydum 100₺ yatırdım. Yeni olduğum için hırs yapmıyordum. O parayı 3000₺ yaptım. Aman Allah’ım!

Ben maaşımı yatırsam arabayı iki günde yerin koyar bir daha bulaşmazdım bu işlere. Hikayemin başlangıcı da bu. Başladım başlayalı kaç araba parası kaybetmişimdir haddi hesabını bilmiyorum. Maaşımı yatırdım kaybettim. Kira vs. gibi giderler için borç buldum. Aldığım borçla yine girdim yine kaybettim. Günden güne kayıplar artmış borçlar çoğalmaya başlamıştı. Borç bulamayınca insanları saçma sapan vaatler ile dolandırmaya başladım. Evet dolandırdım çünkü hiçbirini geri ödeyemedim. Benden şikayetçi olan da oldu. Borç aldığım altınlar üçe beşe katlamış akrabalarım borçlarını istemeye başlamış artık işin içinden çıkacak durumda değilim.

Senet imzalayıp icralık olduğum akrabalarım ile kötü oldum. Araba parası filan umurumda değil artık, “borçlarımı ödeyeyim arabayı kazanır yine alırım” demeye başladım. Ne kadar bırakmak istesem de bırakamadım. Defalarca tövbe ettim yine bozdum tövbemi. Üstüne bankalar kredi vermedi operatörlerden cihaz alıp paraya çevirdim, onları da kaybettim. İcralık oldum. Eşime de aileme de çevremdekilere de hep yalan söyledim. Yalancının yüzüne bakmaya bile değmez. Bunun denilen bir kişi haline döndüm.

Beni parmakla gösterip her şeyini emanet edebilecek insanlar kahvede şu an bana bir bardak çay söylemek istemezler. Haklılar da. Ben bu illetten kurtulmak istiyorum ama başaramıyorum. Çünkü hep bir kısır döngüde “biri üç yapayım, borç ödeyeyim aramasınlar alacaklılar” derken günün sonunda eve ekmek almaya para bulamayacak durumdayım. Bu yazıyı da bırakabilmek için yazdım. Her ne olursa olsun bırakıp artık düzene bindireceğim her şeyi. Allah beni affetsin. Buna sebep olanlar utansın. Rabbim hepimize güzel kapılar açsın ki bu illetten kaybedeceğimizi bildiğimiz halde umut ile oynamayalım. Para bir gün yerine konur ama itibar çok ama çok zor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir