23 yaşında yaşayan ölü gibiyim. Pandemi yaşandığında başlayan kumar serüvenim. 17 gün yasağında mahallede arkadaşla oturuyor, neyi belirsiz takımlara 50 TL ile 3.4 oran bulup günü öldürüyorduk. Bir gün 600 TL kazandım ve o parayı hep bastım. 2 maç bulup biri canlıdan dakika 30 da 0.5 üste girdim. Diğeri akşam maçıydı ve aslında sıkıntılı olan canlıda ki 0.5 üsttü. O geldi ve akşamki maç garantiydi. Toplamda 1.5 üst 1.20 orandı ama o maçta bir gol dahi olmadı. Bende hırs büyüdü.
Hızımı alamadım ve biraz birikmiş paramdan bahis miktarını 500’e çıkardım. O sıra canlıda bir maç yoktu. Sadece tenis vardı ve hiç anlamadığım tenis maçına 500 TL, 500 TL derken 1 haftada 5k para kaybettim. Sonra 2000 TL’de karttan çekip devam ettim. O sıra da kaybettiklerimin yarısını kazandım ve durdum. Pandemi bitti ama benim bağımlılığım hat safhadaydı fazla açılamasam da. Sonrasında şu iddaa bayideki serbest vuruş oyununa kendimi kaptırdım.
2 ay düzenli adamlara her gün 50 TL kaptırıyordum ve bir gün tam 3 TL ile skor bildim ve 3.5 k para aldım. O sıra o parayı ciddi anlamda iddaa bayisindeki insanlarla yarısından çoğunu paylaştım. Devamında bir daha 5 ay para kaptırdım. Aldım verdim derken “artık dur” dedim. Adamlara haraç verir gibi günlük para veriyorum. 10 gün ara verdim. O sırada iddaa bayisinde güven oluşturmuştum. Tekrar iddaa açıldı, iddiaya başladım. Bayiye girmeden telefonuma kod geliyordu. 100 TL, 200 TL arttırıyordum. Kayıplar kazançlar derken ne birikim kalmıştı nede kart.
Geri dönüp arkaya baktığımda 20 bin birikim ve 5000 kredi kartı param gitmişti. Sonra bahis miktarı artmaya başladı. 500 TL 1000 TL tek maça basmalar başladı. Dükkandan hırsızlık bile yapıyordum. Tek maça yatmalar, hırsla tekrar aynı hataları yapmama sebep oluyordu. 5 bin olan borcum 20 bin lira olmuştu. “Ben iddiayı bıraktım” dedim, kabullenip “o borcu 1 seneye yayarak rahatlıkla öderim” dedim ama başaramadım. O sıra canlı casino reklamları her tarafta. Bonuslar, yüksek oranlar, bol seçenekler ve arkadaşların “bu kadar aldım, ettim” demeleriyle oraya düştüm.
Bu sefer ilk etapta şansıma bin TL ile girip 5 bin aldım ve sadece 10 dakika içinde para sıfırlandı. Benim gözüm döndü. “O kazandığım 5 bin nasıl gider!” diyerek tekrar girdim. “Oyunu çözdüm” dedim ama onlar benim beynimi orada ele geçirdiler. Vur Allah vur 1000 TL, 2000 TL, 3000 TL derken 10 günde dükkanın hesabını boşalttım. Tam 50 bin TL kaybetmiştim. O 50 bini yerine koymak için kullanmadığımız kartı nakit avans çekip yerine koydum ve oda gitti. Borcum oldu mu sana 70 bin. Zaman geçti aklım kaybettiklerimde. Ciddi anlamda kendi tezgahımdan para çalıp otomatik yalan makinesi gibi yalanlar konuşup bahis sitesine atıyordum ve maalesef hep hüsranla sonuçlanıyordu.
Kabullendim ve ailem ile paylaştım. Sağ olsun destek oldular. Çok üzdüm onları çok yıprattım. Kendime çeki düzen vereceğim yerde gene hazır krediler ve kartlarla 3 ayda parça parça 150 bin borca girdim. Artık babanın da, anamın da bu borcu kapatacak parası yok. Babama “intihar edeceğim, dayanamıyorum!” diye kendimi acındırıp yardım etmesini istedim. O da emekli maaşını ipotek ettirerek kredi çekti ve kapattı. Şu an kıt kanaat geçiniyoruz. Benim keşke Allah belamı verseydi de harama bulaşmasaydım. Annem uyumuyor, babam düşünüp duruyor. Ekmeğe muhtaç hale geldik.
Ben hala akıllanmadım. Dükkan dönmüyor, emekli maaşı da ipotekli, bir şey kalmıyor bana. Gene hazır kredilere girerek şu an itibariyle 450 bini aşkın borcum var. İnanın ki bu para nasıl mı geldi? Bir gecede 100 binlik kart onaylandı. 1 gecede 60 bin TL bir, 30 bin TL bir kredi onaylandı (dükkan benim üstüme olduğundan) ve hiçbir şekilde ne evimiz ne de arabamız var. Dükkan sahibinden kredi çektirdim. Komşu esnaflara kredi çektirdim. Elden borç aldım, ne ara bu hale geldim bilmiyorum. 3 senede hayatım karardı benimle birlikte aileme her anlamda zarar verdim. Şimdi cebimde sadece sigara parası var ve aylık 30 bine yakın kredi borcu var. El borçlarını söylemiyorum bile. Hesaba vursan 1 milyonun üstünde giden para var faizleriyle toplam 700 bin borç var.
Yaşayan ölü gibiyim dedim ya her şeyi bitirdim ve buraya kendimi rahatlatmak için yazdım. Ama benim hayatım yok. Hiç kız arkadaşım da olmadı. Gençliğimi bu sitelere heba ettim. Ailemle paylaşmadım son 450 bini çünkü hacizler başlayacak eminim diyecek yüzümde yok. Ben battım siz zararın neresinden dönerseniz kardır. Burada özellikle ailelere sesleniyorum. Benim yaşımdaki oğlunuzu kızınızı hep kontrol edin. Bu bağımlılık insanın canından eder.
Arkadaşlarım size de şunu söyleyeyim; Abilerim ne pahasına olursa olsun ailenizle samimi olun. Her şeyinizi anlatın. Bunun bir hastalık olduğunu, zararınızı borcunuzu kuruşuna kadar söyleyin ki ödenmeyen borç kumarın tetikçisidir. Tüm önlemlerinizi alın. İnşallah bir gün gelirim buraya “her şey yoluna girdi” derim. Allah’a emanet olun.
Oliver merhaba,
Sözüm sana ve senin gibi herkese. Akıllanmak değil derdiniz, o heyecanın yarattığı boşluğu doldurmak için zavallı ailenizi de yakmışsın. Sana zerre acımıyorum ama ailene içim çok yandı. Senin gibiler bu hayatı hak ediyor dostum. Kusura bakma sert konuşuyorum ve sürekli de bu tavrımdan eleştiri geliyor. Hastalık teriminin arkasına saklanıp ailesi üzerinden yürüyen herkese lafım. Bokunuzda boğulun! Ailenizi madem bir kere yapamayacağınızı anladınız kaynak olarak görmeyin! Onlar size farklı bakıyor siz onlara borç ödemek için bir kaynak gözüyle bakıyorsunuz. Ben ailemi bu işin içine kattıktan sonra 1 lira bile kumar oynamadım. Borcumu ödediklerinde önce onların verdiğini geri iade ettim.
Buradan ne kadar bu şekilde yaşayan varsa hepinize sesleniyorum. Götünüz yemiyorsa o zavallı insanların yıllardır biriktirdiği ev araba gibi emekle diktikleri şeyleri yakmayın. Kendiniz yanın ama o insanlara bunu yaşatmayın! Çok sözüm yok bu konuda artık. Umarım aklın başına gelmiştir.