Yitirilmiş Bir Gençlik!

Yazar Hakkında

  • İsim: Şevket
  • Yaş: 25
  • Nereden: Türkiye
  • Meslek: Sağlık Çalışanı
  • Kaybedilen Miktar: 100.000 – 200.000 Lira
  • Kaybedilen Zaman: 5 – 7 Yıl
  • Tek Cümlelik Kumar Özetin: Yitirilmiş Bir Gençlik!

Merhaba arkadaşlar, Bu yazıyı henüz bu pis düzenin başında isen çok dikkatli oku kendine bir rehber eyle kardeşim ama tekrar tekrar oku sıradanlaştırma. Eğer iş işten geçmiş, bataktaysan ve şu an bu sitedeysen, sen de bazı şeylerin farkına varmış ve bu illetten kurtulmak istiyorsundur. Benim anlatacağım hikayenin benzerini zaten yaşamışsın. Gel seninle birlikte mücadele verelim. Çünkü bende senin gibi elime para geçse, hala bu tuzağa düşecek kıvamdayım.

Kardeşler ben 26 yaşında bir kardeşinizim. Benim hikayemden bahsetmek gerekirse önce biraz kendi yapımdan bahsedeyim. Sıradan tipik bir Anadolu çocuğu nasılsa bende öyle birisiyim. Babam memur, annem ev hanımı ve muhafazakar. Babamla pek yıldızımız bir gitmezdi. Hep kötü adam olarak tanımlamışımdır onu. Ama her zaman için takdir ettiğim tek yönü dürüstlük ve kul hakkını çok önemserdi. Hala yıldızımız bir gitmez ama hakkını teslim etmek gerek.13 yaşından beri gurbetteyim. İlk lise okumak için çıktım gurbete.

Utangaç, genelde geri planda, çevresi tarafından genelde iyi anılmış art niyetli tanımlanmamış bir kardeşinizim. Bu kumar illeti ile ilk tanışmam 15 yaşlarında başladı. Mahalleden çocukluk arkadaşımın abisinin internet kafesi vardı. Arkadaşım yaz tatillerinde orada çalışır, bizde hem ona yardım hem yaz tatilinde vakit geçirmek için yanında takılırdık. Bir gün dikkatimi çekti arkadaşım iddia oynuyor ve takip ediyordu maçları. Bana da ilginç geldi. Birkaç gün onu izledikten sonra bende oynamak istedim ve 2 TL ile başladım.

Yaşım 18 yaş altı olduğu için internete üye olamadım ve gittim iddia bayiden oynadım. Bayi sahibi ses etmedi ve ilk kuponum Las Palmas – Cordoba maçından yattı. Çok net hatırlıyorum, 3 maç geldi, tek maçtan yattı ve benim için karanlık bir yol açıldı. O zaman için çok zevkli geliyordu yaz tatili. Daha sonra tatil bitince liseyi okuduğum şehirde devam ettim oynamaya. Bazen oradaki iddia bayici beni 18 yaş altı olduğum için kovuyordu ama bazen de oynatıyordu. Oynatmadığı zaman çok samimi yurttan arkadaşım olan Ali’ye oynatıyordum. Onun sakalı falan çıkmıştı ona bir şey demiyordu.

Gel zaman git zaman abim memur oldu, babam da emekli. Ben lise 3’teyim. Abim ayrı, babam ayrı harçlık gönderiyordu. Ben hep iddiaya basıyor, 1 alıyorsam 5 geri veriyordum. Bir zaman boşladım iddiayı hatta hiç unutmuyorum arkadaşım Ali’ye o çocuk aklımla dedim ki “Ali bir şey fark etim. Ben iddia oynamayınca param cebimde kalıyor!” O oynamazdı. Beni de çok engellemeye çalışırdı. Ben hep duygu sömürüsü yapar bir şekilde maçları ona oynatırdım.

Çok kızardı ama hiç beni bu sebepten dolayı yadırgamazdı aksine ikna etmeye çalışırdı. Velhasıl lise bitti, ben Konya’da üniversiteye başladım. Yine gurbet. Bekar amcam vardı hemen hemen babamla yaşıt Konya’da memurdu. O da ben üniversite okurken onun yanında kaldım. Çok samimi değildik o da hep gurbette idi çünkü. Bir gün amcam yemek hazırlarken bir baktım bir sürü kupon masada meğer o da bizim tayfadanmış. İddiada sistem oynamayı onun kuponlarından öğrendim.

Onunla 6 ay kaldık, hiç çaktırmadım onun oynadıklarına ve kendi seçtiklerime oynamaya devam ettim. Onun hiç haberi olmadı bundan. Artık aldığım harçlıklar yetmemeye başladı. Hatta o dönem amcamda veriyordu. Kaybettikçe fazla fazla basmaya başladım. Bana verilen harçlıkları aileme masraf olarak görmeye başladım. Üniversitenin ilk dönemi bitti ve bıraktım okulu belki de asıl acı hayat böyle başladı.

İlk 3 ay işsiz kaldım ailemle kaldığım ev bana çok dar gelmeye başladı. 3 ay sonra Antalya’da iş buldum bir hastanede.18 yaşında bir anda lojmanı olan hiçbir masrafı olmayan sigaradan başka alkolde yok tabi ilk gittiğimde bir sürü para kazanıyordum. Herkes çok sevdi hastanede beni efendi temiz çocuk dediler birde yüzüme karşı diyorlardı utanıyordum. Aradan 1 ay geçti hastanede herkes iddia vb. oyunlar oynuyordu hem de canlı bahisten. Bir gün nöbette acil doktoru oynarken sitenin ismini kendi telefonumdan girdim ve üye oldum. Casino oyunuyla tanıştım.

Gece 4 falan yaktım sigara attım 25 TL, 10 dk. içinde oldu 250 TL maaşım 1500 TL o zaman dedim; “Tamam boşuna uğraşmışız bugüne kadar! senin olayın bu oyunlar!” Tabi hesaplamadığım şeyler vardı büyük kaybetmek gibi. Kısa bir sürede 10 Bine yakın kayıp oldu. İlk defa krediyle tanıştım. Sonra ikinci ve üçüncü krediler derken daha sonra alkole de başladım. 2 yıl olmuştu kendime ait bir maaşım olalı ve ben hem alkol hem kumar bağımlısı olmuştum. Sadece uyurken alkol almıyor ve kumar oynamıyordum.

Artık borcum 30 bin TL civarı olmuş, Maaşım aldığım mesailer de dahil 2000 TL para. Ödemeler maaşımdan fazlaydı. Bir gün bir arkadaşıma açtım konuyu. Tabi içerken çok sağ olsun bana dedi ki; “tek yardımcı olacak olan ailen, söyle onlara temizlen!” Anne babama diyemezdim. Kahrolurlardı! Abime söyledim “Bana kredi çek, hepsini tek bir yerde toplayım, ben sana göndereyim!” diye. Bana güvendi ve gönderdi. 3 ay kadar oynamadım ama bu parayı çıkartmak istiyordum. Kanıma dokunmuştu.

Alkol alıp oynamaya tekrar başladım. Abime 4 ay gönderdim. Kredi taksitini sonra 1 ay idare et derken ben borca bir 20 bin TL daha ekledim o bana haklı olarak çok kızdı ve bir gün telefonla konuşurken ailemin yanında hoparlöre vermiş ve onlarda öğrenmiş oldu her şeyi. Ben ailemin yanına gittim bu olaydan sonra çağırdılar yüzüm yoktu ama gittim babam o zaman 25 yıllık memurluk hayatında kıt kanaat biriktirdiği parası ile borcumu kapattı. “İşi bırak gel yanımıza, kpss çalış!” dediler.

Ben kendime yediremedim. Dedim; “Askere gideceğim 6 ay sonra, 3 yıllık tazminatta alırım işyerinden” diyerek geri gittim işe. 2 – 3 hafta durunca direk kredi çektim. dedim “kaybedersem de 10 bine yakın tazminatım var, onunla öderim!”  7.500 kredi çektim. 1 – 2 hafta içinde bitti. Bunalımın en üst safhalarındaydım artık. İşyerine alkollü gitmeye ve hatta işyerinde alkol almaya başlamıştım. Çekirge misali bir sıçradık iki sıçradık askerliğime 3 hafta kala alkol aldığım tespit edildi ve tazminatsız işten çıkarıldım.

Canım annem her gün arayıp sordu döktüğü gözyaşı çektiği acı arşı aleme ulaştı ama ben içki içip gülmeyi becermiştim. Nihayetinde buda öğrenildi yine kapattılar borcumu ve askere gittim son şansımdı. 1 yılım vardı askeriyede. 4-5 ay hiç bulaşmadım sonra dedim bir gün kredi deneyim belki verir şerefsiz vampir bankalar. Önce 3 bin, sonra 2 bin daha kredi verdiler. Askerde maaşım 240 TL ailemde veriyor. Yeri geliyor arkadaşlardan istiyordum. Yine girdik bu pisliğe. Askerlik bitmeden hepsi yine bitti iyi kötü ödemeye başladım.

Askerden sonra belli bir süre iş bulamadım. Bulduktan sonra kredi yapılandırması yaptığım için bankalar kredi kartı, kredi veya ek hesap vermiyordu artık. 1 yıl elime geçeni alkol ve kumara bastım ama içeriye girmedim. Sonra o krediler bitti notum düzeldi başka bir işe girdim. Önce 28 bin, sonra 50 bin kredi çektim ara ara kumar ama bu sefer borsaya yöneldim ve orayı da batırdım. En son yine kumara döndüm. Bu arada ailemle aram iyiydi, tam bir güven sağlamıştım. Her şey yolunda idi. Son krediyi çekerken “bunlarda kaybolursa intihar ederim!” dedim. “Çıkamam bu işin içinden!” dedim.

Aradan 1 yıl geçti. Hiçbir şey kalmadı. 130 bin borç, krediler, kredi kartları ve ek hesaplar. Hepsi patlamış ben intihar eşiğinde ama annem bana çok düşkün olduğu için yapamadım. Yine içtim, abime anlattım ama artık o da evli ve bir çocuk sahibiydi. Düşünmesi gereken bir ailesi vardı. Benim gibi pislik kardeşine bir şans daha veremezdi. Doğru olanı yapıp aileme anlatmış her şeyi. Yeni bir karar alıp İstanbul’a yerleşmeyi düşündüm. Dedim “birde orada bakayım!” Buldum bir hastane annem çok yalvardı “gitme!” diye.

Bendeki de gurur, neyin gururuysa yüzüne bakamıyorum ailemin. 1 gün uğradım memlekete babamla hiç konuşmadık. Annem bilezik verdi. ”Bozdur, bir kısmımı kapat! Sana dayanamam kuzum!” Diye. Gittim o gün bozdurdum. bozdurmamdan belki bir saat sonra yine o hırsla 300 TL attım rulete, kaybettim. Dedim; “Nasıl olsa çok kayıp değil, bir şey olmaz.” Bir kısım kredi ve kredi kartlarının asgarisini ödedim ve 100 bin küsur borçla İstanbul yolculuğu başladı. Ben artık bir şeyi anlamıştım. Bu işin para olmadığını, artık bir alışkanlık bir bağımlılık olduğunu, sağlıkçı olduğum için kendimce “Adrenalin bağımlılığı buda benim için bir huy!” dedim. Cahilliğe bak hiç araştırmadım hiç merak etmedim.

Sonra İstanbul’da iyi maaşla işe başladım. Banka hesabımda maaşımın 15 katı aylık para dönüyordu bir günde 2.000 kaybedip 2.500-3.000 kazanıyordum. 10 gün sonra 10.000 birden kaybediyordum annem bir bilezik daha bozdurdu o da gitti derken Allah senden razı olsun üstat YouTube’da senin yaptığın canlı yayınların bandına denk geldim ve ne anlattıysan hepsi bende olan şeyler hatta bazı şeylere yok artık o kadar da aynı şeyler olmaz dedim ve bu dopamin olayını araştırdım bir aydır elimi sürmüyorum.

Borcumu kabullendim. Allah senden razı olsun ne muradın varsa versin. Bu savaşta her zaman her yerde seninle olacağım ve bu ülkede bu alçaklara yer vermeyeceğiz. Bu kısma kadar kumarın hep maddi kayıplarından bahsettim çünkü bazı şeyleri idrak etmek uzun vakit alıyormuş. 26 yaşında saçlarım bembeyaz, ailemden şu an sadece annemle görüşüyorum. Eski arkadaşlarım aradığında genelde açmıyorum açsam da samimiyetsiz konuşmalar ile bitiriyorum.

Yeni iş hayatımda herkes ne kadar vurdumduymaz birisi olduğumu ama çok da iyi bir insan, bir arkadaş olduğumu söylüyor. Halbuki kimse bilmiyor günde 1500 duygu sarmalına girip çıkıyor, kaç kez intihar düşünüyorum. Eskiden zevk aldığım hiçbir şeyden zevk almıyorum. Düşünün öyle bir ruh halindeyim ki sadece uyumak ve isyan etmek istiyorum. Ama şimdi son bir kurşun olarak son bir çare olarak belki de ilk defa bu kadar kararlı bir şekilde bu illeti bırakma kararı aldım. Bu onur sana ait üstadım.

İnşallah bunun mükâfatını iki cihanda da alırsın böyle bir platform oluşturduğun ve bizleri uyandırdığın için. Ben 26 yaşındayım. Bazen diyorum ki “buradaki hikayeleri yazan arkadaş 20 yaşındaysa keşke onun yerinde olsaydım yapmazdım!” diye ve eminim ki bunu okuyan 30-32 yaşında biriside benim için “keşke senin gibi erken fark etseydim!” diyordur. Şimdi ben bir karar aldım sırf kayıplarımızı kaybetmek uğruna yeri geldi 6 ayda it gibi çalışıp kazanamayacağımız paraları, 1-2 saatte yedik.

Hep denedik olmadı. Zararın neresinden dönersek kardır demek gerekiyor belki de bazen. şu an maaşımdan çok taksitler ve faizler var. Bu sefer oynamadan deneyeceğim. Varsın banka beklesin Allah bir kapı açar belki. Son 7 yılda evlenip çoluk çocuğa karışan arkadaşlarım, yatırım yapan arkadaşlarım, ev araba alan arkadaşlarım var. Evet bende çok öndeler ama ben bir hastayım. Kumar bağımlısıyım! Bunu kabul ettim. Bundan sonra bunu düşüneceğim! İnşAllah tekrar düşmem bu yola.

Anlatımım biraz karışık olmuş olabilir. Hislerimi pek geçiremiyorum artık eskisi gibi. İnsanlıktan çıkarttı bu illet bizi. Lütfen buradaki hikayelerin hepsini tek tek her gün okuyun. Gerekirse ne zaman oynama dürtüsü gelirse açın okuyun. Kendinize tekrarlayın. “Ben hastayım. İlacım, bu illeti bırak bu oyunlara girersem bana önce yine biraz verip sonra misli ile alacak!” diye hatırlatın. Çünkü hep öyle oldu. Geriye dönüp bir düşünün, elbet bu borçlar bitecek ama benim heyecanım kalmadı. Borçlar bitinceye kadar ortalama 3 yıl var.

Manevi çöküntü gider mi bilmiyorum ama bu borçları bitirmenin verdiği bir ivme belki bizleri bambaşka yerlere taşıyacak. Onu da zaman belirleyecek. Gelin arkadaşlar son kumarımızı oynayalım. Var mısın? Yok musun’ a? Bu kumar şirketlerinin hepsine “BİZ YOKUZ ULAN ADİLER” diyelim. Buna inanıp, bunun için mücadele verelim.

Şu an tek amacım kumarı yenmek çünkü diğer duyguların çoğu(aşk, aile, arkadaşlık, sosyal hayat, iş ilişkileri vb.) bizde gitmiş gelin bize son heyecan verecek olan belki son çıkış olan bu pan zehiri deneyelim. Sevgili Admin inşallah bu uğurda çok insana ulaşmış olacaksın. Allah senden bin kez razı olsun! Tez zamanda feraha er. Okuma zahmete giren tüm arkadaşlara teşekkür ederim inşallah bir nebze katkısı olur sizlere.

4 Yorumlar

  1. Bende çok kötüyüm battım yaşım 23

  2. Gece uyku yok şuan niyetliyim ve işteyim.inaninnbu dünyadan ayrılmak kalmaktan daha kolay gibi hissediyorum.yillarim gitti umudum gitti geleceğim gitti ve ben bu illetten kurtulamiyorum.bir kız sevdim tertemiz dünya harikasi onun için de hayal kırıklığı oldum ailem derseniz ayrı üzülüyor kalan omrum sanki hicbirseyi düzeltmeye yetmeyecek gibi hissediyorum.

  3. Şevket Merhaba,

    Ciddi anlamda bağımlı olduğunu anlamana çok sevindim ve bunun ilk ve önemli bir adım olduğunu bilmeni istiyorum. Çünkü ben 2017 de ilk bıraktığım anı hatırlıyorum ki bende ilk hasta olduğumu ve buna bir hastalıkmış gibi yaklaşmaya başladığımda becerebildim. İkinci olarak evet sürekli aynı şeyleri yapıp farklı sonuçlar bekliyorsun ama olmuyor. Bağımlılık herkeste farklı işler. Bazen hiç umursamazsın. Belki 1 saat önce 100 bin koyuyorsun ama baktığında umrun da bile değil. İnan bana derinlerde bunun gideceğini de bile bile bunu yapıyorsun.

    Burda önemli olan tema şu. Beyin dopamin istiyor sende içinden bulunduğun durumdan bir saatte olsa kurtulmak. Ama o 1 saatin bedeli belki 3 belki 5 yıl. Bende ki bedeli gençliğim oldu. Senin yitip giden diye başlık attığın bu yaşa geri dönebilmek için neler vermezdim.

    Bunu hususi söylüyorum ama beyazlasa da saçların organların ve beynin hala taze. Önemli olan harekete geçirmek. Güzel bir haberde verip noktalamak istoruyum yorumumu. Evet duyguların zamanla ivme kazandıkça, borçların ödendikçe artık yeni bir dopamin kaynağı buluyor beyin! Borç ödeme takıntısı. Şu an içinde bulunduğun durumu avantaja çevirebilir ve mutlu olabilirsin.

    Borçlar biter düze çıkarsın o zaman yine yaz ne yapabileceğini anlatacağım sana! Sağlıcakla kal güzel insan, güzel duaların içinde teşekkür ederim. Eğer ki 1 insana vesileysem ne mutlu bana. Allah herkesin bu konuda yardımcısı olsun.! Hayırlı Ramazanlar.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir