Merhabalar dostlar…
Bu satırları gecenin 3’ünde yazıyorum.
Herkesin başına gelen o bilindik olay artık benim de kapımda. Bittim, tükendim…
Ben ettim, siz etmeyin.
Kumarla başlayan sürecim, kolay para kazanma hevesiyle değil, tamamen tesadüfen başladı. İddia oynamayan, milli piyango bile almayan, kendi halinde, çevresinde saygı duyulan bir adamdım. Hâlâ da öyleyim; çünkü bu yaşadıklarımdan kimsenin haberi yok.
Bir gün eşimle evde otururken bir arkadaşım misafirliğe geldi. Sohbet ederken sürekli telefonuyla oynuyordu. “Bırak şu telefonu, sohbet etmeye mi geldin?” diye takıldım.
O da bana, geldiğinden beri yani 2–3 saat içinde 28 bin lira kazandığını söyledi.
Ekranda meyveler düşüyor, renkler yanıp sönüyor… İlk bakışta Candy Crush sandım.
“Yok o değil” dedi. “Bu slot. Para yatırıp oynuyorsun.”
Yanımda bin TL yatırdı, üç saat içinde toplam 30 bin TL çekti.
Aklım yerinden oynadı.
O gece yatağa yattım ama uyuyamadım. Sürekli o meyveler, o kazanç gözümün önünde.
Sabah kalktığımda aklıma ilk gelen yine o oldu. Bir ay çalışıp kazanamadığım parayı adam 3 saatte almıştı…
Bir hafta sonra arkadaşlarla cafede buluştuk. Herkesin gözü telefonda.
Bir arkadaş, Arda, “Dün gece 5 binle 123 bin aldım” dedi.
İnanmadım, hesabı açıp gösterdi.
Derken ortak kasa teklifi geldi.
“Ben küçük oynarım” dedim.
Ben 200, o 200 attı…
5 dakika içinde sıfırlandı.
İnat ettim. “200’ümü geri alayım” derken toplam 2 bin yatırmışım.
Neyse ki çekim geçti, bana 1500 gönderdi.
Eve geldim, içimde tuhaf bir sevinç… “Demek ki oluyormuş” dedim.
O 1500 TL benim yok oluşumun başlangıcıydı.
Gece eşim uyudu, ben çayımı alıp siteye hesap açtım. 200’er 200’er yatırıp oynadım.
Toplam 2 bin yatırıp 7.500 TL aldım.
10 günlük emeğim, tek gecede…
Bir ay böyle sürdü.
Toplamda 45 bin lira kardaydım.
Borçları kapattım, kira ve faturaları ödedim, gram altın aldım.
Eşimi gezdirdim, arabamın bakımlarını yaptım.
Maaşım cebimde kaldı.
Hayat güllük gülistanlıktı.
Sonra?
Her kumarbazın kaçınılmaz sonu…
O güzel ay bitti.
Kazanç yok, kayıp üstüne kayıp başladı.
Haftalar sonra maaş gitti, altınlar bozuldu, borçlar kapandı ama ben sıfıra döndüm.
Eşim şüphelenmeye başlamıştı.
“Sabahlara kadar ne yapıyorsun? Başka biri mi var?” dedi.
En büyük korkum buydu.
Sıktım dişimi, aldım karşıma, her şeyi anlattım.
İnanmadı önce.
“Hesapları aç, göster” dedi.
Gösterince yıkıldı.
Ama Allah ondan razı olsun…
Tek kelime etmedi.
“İnsan bazen şaşar, ben sana inanıyorum” dedi.
Altınlarını getirdi: “Git borçları kapat, yeter ki bir daha yapma.”
Altınları bozdurduk, borçlar bitti.
Biraz da tatil parası çıktı.
Küçük bir tatil yaptık, bana gerçekten iyi geldi.
Tövbe ettim, bir daha oynamam dedim.
Ama 3 ay sonra…
Her yerde, herkes oynuyor.
Caminin imamı bile…
Ve ben tekrar düştüm.
Bu kez daha büyük oynadım.
5 bin, 10 bin, 20 bin…
Kazandım, kaybettim… Tam 6 ay böyle sürdü.
Bir gün 5 bin lirayla 480 bin aldım.
Borçlar bitti, altınları yerine koydum, farkı cebime attım.
Yeni telefon aldım, ihtiyaçlarımı karşıladım.
Cebimde 170–180 bin TL kalmıştı.
“Bunu katlarım” dedim.
İşte o düşünce beni bitirdi.
Gece 12’de eşim yattı, “Geliyor musun?” dedi.
“Yarım saate geliyorum” dedim.
Hedef: Bir ev parası.
130 bin lira ile başladım.
10 dakikada bitti.
Sonra 60 bin yatırdım, aldım.
Tekrar oynadım, kaybettim.
70 bin, 80 bin, 100 bin…
Sabah 5’e kadar 650 bin TL kaybettim.
İki gün daha devam ettim.
Toplam zarar: 1.500.000 TL.
Şu an tamamen bitmiş durumdayım.
Ne yapacağımı bilemiyorum.
Ama şunu biliyorum:
Bu yolda olan herkes, er ya da geç her şeyini kaybedecek.
Kumar insanı bitirmek için yaratılmış bir tuzak.
Sakın bulaşmayın.
Ben düştüm, belki 2–3 yılda toparlarım ama siz bu yola girmeyin.