Herkese merhabalar. Adım İzzettin. İzmir’de yaşıyorum. 27 yaşındayım. Yaklaşık 8 yıldır bu illetin içerisindeyim. İlk zamanlar iddiayla başladı. Benim başlama sebeplerimden biri maalesef abim oldu.
2017 yılında abim yalnız yaşıyordu. Askere gitmeden önce sık sık onun evinde kalırdım, onunla vakit geçirmeyi severdim. O zamanlar abimin futbol müsabakalarına bahis aldığını gördüm. Bazen kazanıyor, bazen kaybediyor ama çok heyecan yaşıyordu. Ben de futbolu çok seven, maç izlemeye bayılan, tahmin yapmayı ve başarılı olmayı seven hırslı biriydim. Bu durum çok kısa bir süre içinde kendi adıma üyelik açıp oynamaya başlamama sebep oldu.
O zamanlar harçlıklarımı, elime geçen her parayı oraya yatırır oldum. Askere gittim, orada bile oynamaya devam ettim. O zamanlar güzeldi; bankalarla ilişkim yok, kaybettiğim sadece cepteki harçlıktı. Ama askerlik sonrası iş hayatına atılınca düzenli maaşım ve bankalardaki kredi limitlerim beni kredi çekerek oynamaya itti.
Siteye attığım para ve orada gördüğüm bakiye sanki gerçek değilmiş, bir oyun parasıymış gibi geliyordu. Her geçen gün borcum arttı ve sonunda ödeyemeyeceğim bir hal aldı. İcralık oldum. 4 farklı bankadan 7 tane icra dosyam oldu. Maaşımdan dörtte bir kesintiyle yaşamaya devam ettim. Bu süre boyunca, maaştan kalan parayla bile oynamayı sürdürdüm.
Kumar öyle bir şey ki; başınıza gelebilecek en kötü şeyleri bile yaşasanız, yine de oynamaya devam edebileceğiniz kadar tehlikeli bir eylem.
Özellikle “Borcumu kapatacak kadar kazansam, bir daha ellemem” diye kendini kandıranlar için anlatacağım kısım çok önemli. Lütfen bu bilinçle okuyun.
Kasım 2024’te, yani 5 ay önce, siteye 3000 TL attım. Son zamanlarda rulet merakım da vardı. 3000 TL, spor bahisleriyle 10.000 TL seviyesine geldi. O parayı rulette ufak ufak oynayarak katlayıp çektim. Üç günün sonunda toplamda 900.000 TL çekim vermiş olarak buldum kendimi.
Evet… 3 günde 900.000 TL kazanmıştım.
İnanılmazdı.
Bütün icraları tek tek avukatlarla anlaşarak kapattım. Üstüne 250.000 TL para da kaldı.
“Kıymetini bil, artık elini ayağını çek.” dedim kendime. Birkaç gün oynamadım ama sonra önce o 250 bini kaybettim. Sonra tahmin edeceğiniz üzere arkadaşlardan borç, telefon üzerine cihaz al-sat, anneme kredi çektirme derken şu an güncel 300.000 TL borcum var.
Bankalar yeni ödeme yaptığım için 5 ayda sicil temizleyecek değil. Kredi falan alamıyorum — iyi ki de alamıyorum. Ama bu durmak için yeterli olmuyor.
Sık sık buraya gelir hikayeler okurdum.
Şunu unutma; eğer buraya gelip hikayeleri okuyorsan, bir gün sen de kendi hikayeni buraya yazmak zorunda kalacaksın demektir.
Bu acı gerçeği ben sana peşin peşin söylemek istedim.
Dün maaşım yattı. O parayla anneme olan kredi ve şahsi borçlarımı ödemem gerekiyordu. Ama dün akşam bütün maaşı bir günde sitelerde yedim.
27 yaşındayım; birikim yok, hayatımda kimse yok, ev yok, araba yok. Kumar oynuyorsan sahip olacağın şeyler sadece şunlar:
Uykusuz geceler, beş parasızlık, itibarsızlık, yalancılık, onursuzluk, hayırsızlık ve geleceği olmayan bir hayat.
Elimde satabileceğim tek şey, geçen aylarda aldığım ve hâlâ taksitleri devam eden oyuncu bilgisayarım… Onu da yarı fiyatına satıp borçlarımı ödeyebilmek için kullanacağım.
Hayatımda çok dönüm noktası yaşadım. Ama bu, en önemlisi.
Bilgisayar gitsin, bana ders olsun. Olmalı da.
Şu anki borcum icralık dönemin çok altında. Yani işimi kaybetmediğim sürece 1 senede bitecek. Ama ben sabırsız ve hırslı olduğum için 10 sene gibi geliyor. Oysa Kasım’daki o “mucize” olmasaydı, icralar 10 yıldan önce bitmezdi.
Kumar zevk işi değildir.
Heyecan, adrenalin, kazanç… Bunların hepsi bizim kendi kendimizi kandırmamızdır.
Şu an içinde bulunduğum durumda — ya da dün maaşı riske ederken — hissettiğim şey heyecan değil, endişeydi.
Evli olup çocuğu olan insanlar var, onlar benden daha kötü durumda. Ama buna rağmen benim de zaman zaman intihar düşündüğüm oldu. İnançsız biri olmadığım için bunu yapmak istemiyorum. Bir de arkamda borç bırakıp gidemem.
Ben yaptım, ben temizleyeceğim.
Güzel bir işim var.
Beni seven ailem, az da olsa dostlarım var.
Ama kumar yüzünden beş parasız, mutsuz ve moralsiz biri olup onları ihmal ettim. Bir süre sonra sevdiklerinizi de kaybediyorsunuz.
Şunu anladım:
Değişim için çok samimi olmamız lazım.
“Bu sefer son”, “Bir daha asla” bunlar yalan. Bunlar kendimizi kandırmak. İlk fırsatta yine oynuyoruz.
Kendimize bunu yapmayalım.
Parayla mutsuzluk satın almayalım.
Bu hikâyeyi okuyorsan, kumarda belli bir vakit geçirmişsin demektir. Para da harcamışsındır. Bazen kazanmış, bazen kaybetmişsindir.
Finalde ne durumda olursak olalım, geçmişe sünger çekmemiz ve önümüze bakmamız lazım.
Gazozuna maç, hesabına tavla…
Hayır abi.
Hepsinden uzak durmamız lazım bu saatten sonra.
“Ben ısmarlarım, gel sohbet edelim.” demeyi öğrenmemiz lazım.
Kendimize çeki düzen vermemiz lazım.
Aynaya bile bakamaz olduk. Yemek içmek bile sadece ihtiyaçtan… Kendimize bakmıyoruz. Gençliğimizin, sağlığımızın kıymetini bilmiyoruz.
Babam rahmetli oldu. Sadece annem var. Ama böyle devam edersem onu da kaybedeceğim. Bu konuda daha fazlasını yapmak lazım. Keşke böyle bir araya gelip süreçlerimizi yakından takip edebilsek. Grup terapisi gibi, arkadaşlık, sosyallik oluşturabileceğimiz bir ortam olsa… Umarım olur.
Bugün annem olmasa maaş yok, kira yok, hayat yok. Böyle bir şey olabilir mi? Oluyor işte… Kumar oynarken aklın, şuurun gidiyor; sonunu düşünmüyorsun.
Ama böyle olmaz.
Artık çocuk değiliz.
Çok daha zor durumda olup huzurlu yaşayan insanlar var. Biz ise varlık içinde yokluk çekiyoruz; sağlık içinde hastalık yaşıyoruz.
Şu an tek isteğim, en hızlı şekilde bilgisayarımı satıp borçlarımı ödemek ve kalan 1 yıl içerisinde her şeyi bitirmek.
Ayrıca kendimin en iyi versiyonu olabilmek için hem maddi hem manevi hem de fiziksel açıdan ne gerekiyorsa yavaş yavaş yapmaya çalışacağım.
Bu platformda veya başka platformlarda dernek, grup, oluşum varsa onlara da katılmanın yollarını arayacağım.
Hepimize kumarsız bir hayat diliyorum.
Dertleşmek isteyen olursa yazabilir, kontrol edeceğim.