Yitip Giden Öğrencilik Hayatım!

Yazar Hakkında

  • İsim: Su
  • Yaş: 23
  • Şehir/Ülke: Türkiye
  • Meslek: Öğrenci
  • Kaybedilen Miktar: 350.000 ₺
  • Kaybedilen Zaman: 1 – 3 Yıl
  • Kumar Borcunun Kaynağı: Maaşlarım, Kredi Kartları, Krediler, Birikmiş altınlarım
  • An İtibariyle Kalan Borç: 220.000 ₺

Herkese merhaba. Ben Su, 23 yaşındayım. Çok güzel bir şehirde güzel bir mühendislik okuyorum. Yani okuyordum. Eski erkek arkadaşımla son ayrı kalışımızda, yani bundan 2,5 yıl önce ayrıldığımız süre zarfında, bir arkadaşı vasıtasıyla casino siteleriyle tanışmış. Barıştığımızda deli gibi gece gündüz uykudan uyanıp sabahlara kadar kumar oynuyordu. Bir gün cebinde tomarla parayla gezerken bir sonraki gün benden borç istiyordu. Her neyse bana hiç kaybettiğini söylemedi borçlarını da hep ödedi.

“100 atıyorum 1000 alıyorum” diyordu ve bana bu illeti övüyordu. Bir gün birlikte otururken baktım sürekli kazanıyor ama parayı kaybetmeden siteden çıkamıyor. Ona müdahale ettim. “Bak çok kolay zaten çok kazanıyorsun. Benim dediğim gibi oyna daha çok kazanırsın!” Dedim. Her neyse o gün bende 100 TL attım ve onu 2.300 TL yaptım. Sonra bir sebepten bu arkadaşla ayrıldık. Tabi ben şu an anlayabiliyorum onun bağımlı olduğunu veya kumar bağımlılığının tam olarak ne olduğunu! O zamanlar para kazanmak için oynuyor sanıyordum. İlk büyük kaybım 7000 TL olmuştu.

Bana “Chargeback sistemi var, alırsın o parayı ama bir daha oynama!” dedi ve bende oynamadım. 6 ay sonra gerçekten o parayı aldım. Tabi o sırada kartın borcunu da kapatmıştım. Havadan bana para gelmiş gibi oldu. Tekrar oynadım kaybettim. Borcunu kapattığım karttan tekrar avanslar çektim, onları da kaybettim. “Bu böyle olmaz” dedim biriktirdiğim altınlar vardı onları bozdurdum ve borcumu ödedim. Ama altınlar bir an olsun aklımdan çıkmıyordu. Anneme karşı mahcup olmuştum çünkü onda biriktiriyordum.

“Bunları kurtarmam lazım” diye düşündüm. Elim kırılsaydı da o gün girmeseydim. 300 TL’ye 32.000 TL kazandım. Benim hayatımı bitiren gün o oldu. Günlük hayatta ne kadar harcama yaparsam yapayım “bunu kumarda çıkarayım!” kafasına giriyordum. Yağlı kapı bulduğumu sanmıştım artık özgürdüm ve paramda vardı. İstediğim telefonu alabilecektim. 3 gün içinde o parayı kaybettim. Üstüne yetmedi yeni kredi kartı istedim ve onun limitini de kaybettim. Oda kesmedi üstüne bir kredi çektim ve kaybettim. 40.000 TL borcum olmuştu. İşe girip çalışmak zorunda kaldım. Okulumda deprem nedeniyle online döneme gelmesi benim işime yaradı.

Bu Yazı İlgini Çekebilir: Bağımlılık Psikolojisi

Borcumu yarıladım ve yaz okulu için işten çıkmak durumunda kaldım. Asgari ücrete gelen zamla birlikte ben ek hesaptan kalan 20 binlik borcu kendi hesabıma göre 2 ayda ödeyecek ve artık özgür olacaktım. Hayatımın en büyük hatasıydı 15 Temmuz gecesi. Tekrar girdim bu borcu çalışmadan kapatmak istedim çalışmanın ne kadar zor olduğunu gördüğüm için kendime acıdım. Ki o zaman yine güllük gülistanlıkmış hayatım. Şimdi cebimde sadece yemek param kaldı. Neyse, o gün 96 bin TL kazandım. Parayı çektim borcu kapattım.

“Oynamayacağım” dedim ama yok! Uyuyamadım ve beni ter bastı. Ellerim titremeye başladı. Hipnoz olmuş gibi o gece bütün parayı kaybettim. Üstüne üstlük 25, 35, 50 bin TL olmak üzere 3 kredi çektim. Hala hipnozda olduğum için maaşla kredileri ödeyebilirim ama bir kredi daha çekip devam edeyim dedim. Ve Allah kahretmesin ki benim neyime verdiler bilmiyorum 70.000’lik kredi çıktı. O parayı da kaybettim. Kredi kartları çıkarttım onları da kaybettim. Hem çok ağır bir borcun içine girdim hem de okulumu bir yıl uzatmak zorunda kaldım bu borç yüzünden. Çünkü çalışmak ve ödemek zorundayım. Ailemin bana destek olacak gücü yok ve bu sefer beni reddederler biliyorum.

Altınları aldıktan sonra onlara yemin etmiştim çünkü. Gencecik bir kızken yaşıtlarım giyinip süslenip gezerken ben 1.5 yılımı kansız insanlara çalışarak geçireceğim. Bu ay ödeme yapamadım ve faizleri o kadar yükselmiş ki kredi kartlarının hayretler içerisindeyim. İnşallah ödemelerimi düzene sokup bu illetten ömrüm boyunca uzak durabilirim. Artık konu kendimi ne derece zora soktuğumdan ziyade bağımlılığımı kabullenme evresine geçti. Ben bir bağımlıyım ve bunu kabul ediyorum. O görseller, o sesler beni hipnoz ediyor. 200.000 bile kazansam siteden çıkamıyorum. Çıksam bile bir hafta içinde 2 katını geri veriyorum. Para algım kayboldu.

Bunu nasıl yerine getireceğim bilmiyorum. Ama ilk önceleri kendimi öldürmeyi düşünürken şu an “önümde çok uzun bir hayat var, ben yaşamayı hak ediyorum” diyorum. Ve ben kendimi seçiyorum. Kendim için yaşamayı özgür olmayı seçiyorum. Borçlarım bittikten sonra kendime 10 gün kafa tatili vermeyi düşünüyorum. Çünkü bedavaya çalışıyor olmanın bedensel yükü dışında zihinsel yükü çok daha fazla. Aynı zamanda derslerime de odaklanmam gerekiyor. Bu sefer kendime son gücümle inanıyorum. Bugün üniversitelerin açıldığı ilk gün. Yaşıtlarım okula giderken ben kendi yaptığım salaklık yüzünden işe gidiyorum.

Para hırsında olmasaydım, aç gözlü olmasaydım ailemin bana gönderdiği harçlık bana yetiyor ve artıyordu. Bende şu an arkadaşlarımla kampüste olabilirdim veya mezun olmuş mesleğimi icra edebilirdim. Lakin borçlarım için kasiyerlik yapıyorum. Kendime çok kızıyor ve çok üzülüyorum. Lütfen sizde özellikle öğrenci kardeşlerim beni örnek alın. Ben kendimi yaktım siz yakmayın. Okulunuzun, ailenizin, hayatınızın kıymetini bilin. Sevgilerle!

Güncel Video ve Hikayelerden haberdar olmak için Türkiye’nin İlk ve Tek Anti-Kumar platformu olan www.kumarpismanliktir.com’u aşağıdaki sosyal medya kanallarından da takip edebilirsiniz. Ayrıca sizin de benzer hikayeniz varsa, sizde bu platformda paylaşarak dayanışmaya katkıda bulunabilirsiniz.

İletişim: https://kumarpismanliktir.com/iletisim/

Hikaye Gönder: https://kumarpismanliktir.com/hikaye-gonder/

İllüzyon E-Kitab: https://www.kobo.com/tr/tr/ebook/lluzyon-1

Facebook: https://www.facebook.com/Kumarpismanliktir

Youtube:  https://tr-tr.facebook.com/Kumarpismanliktir/

2 Yorumlar

  1. Geçmiş olsun kardeşim. Ben de öğrenciyim. Aynı talihsiz olay benim başımdan da geçti. Bir öğrenci için yüklü sayılabilecek miktarda borç altına girdim. Eskiden günlük harcamalarımı bile kumardan kazanmaya çalışıyordum. Bazen kazanıyordum. Hatta bazı zamanlar haftalarca kazanıyordum ama finalde kazandığım paraların hepsini kaybediyordum. Geçen sene Nisan ayında iç muhakeme yaptım ve bırakma kararı aldım. Zihnim bazen oynamam için dürtüyordu beni ama zihnimin bu oyunlarına gelmedim. 7 aydır oynamıyorum. İlk bıraktığım zamanlar “bu borç biter mi be” diyordum kendi kendime ama zamanla borcu kısmen eritebildim ve hala eritmeye çalışıyorum, ama artık bilinçli bir şekilde eritmeye çalışıyorum. Aklım kumara gitmiyor. Tasarruf yapıyorum. Kumar oynadığım zamanlar günde 1 paket sigara içiyordum, sigarayı bırakıp sigaraya vereceğim parayı borcum için saklıyordum. Ufak gibi görünen miktarlar uzun vadede etkisini olumlu yönde çok gösteriyor. Kumarı Bırakmamın sebebi son zamanlarda çok vicdan azabı çekmemdi. Kumarda kaybettiğim parayı kişisel gelişimimde harcayabilirdim yahut anneme, sevdiklerime hediyeler alabilirdim. Etrafına bak kardeşim, kumardan kazanan tek bir insan bile göremezsin. Yaşımız daha çok genç. Bu talihsiz olay aslında bizim için büyük avantaj. İlerleyen zamanlarda oynasaydik milyonlar kaybedebilirdik. Çocuğumuzun esimizin rızkını kumarda kaybetmek çok aşağılık bir durumdur. Kaybı kabullenelim ve gelecek güzel günlerimize odaklanalım

  2. Bir musibet bin nasihattan evladır der atalarımız ben inaniyorum ki bu ders senim hayatın için çok etkili olacak ve bu tecrübenle hayatı daha iyi yaşayacaksın kardeşim.

    3
    1

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir