Kariyerimi Mahvettim!

Merhabalar. İsmim Elif. Ben 35 yaşında çok iyi kariyeri olan biriydim. Hayatım boyunca ne bahis nede slot oynadım. Odak noktam olmadığı için hiçte duymadım. Türkiye’nin en büyük projesinde iş güvenliği müdürüydüm. Tırnaklarımla çalışarak didinerek geldim bu noktaya. Kazancım çok iyiydi. Asgari ücretin 4 katı maaş alıyordum bu devirde. Birikimlerimde vardı. Bu yıl ocak ayında şantiyede beraber çalıştığımız bir mühendis slot oynuyordu. Öyle heyecanlı oynuyordu ki ben sormadan başladı anlatmaya.

Bununla eve eşya aldım, kredilerim kapandı vs. anlatıyor da anlatıyor. “600 TL yatır batarsan ben ödeyeceğim sana geri” dedi. Yatırdım, kaybettim. Ben garantici biriyimdir. Kolay kolay hata yapmam, boş işlerle uğraşmam. Söylediği gibi verdi parayı. Kapattım konuyu. Akşam oldu beynim karıncalanıyor. Girdim tekrar ve kaybettim. Yaklaşık bir ay boyunca kazan kaybet derken hep başa baş çıktım. Derken babam 40 bin TL para istedi o dönem. Yolladım. Sonra o parayı yolladım ya içimden diyorum ki “aman buradan oynar iki güne yerine koyarım!” Başladım oynamaya derken üç ayda 106 bin TL borcum oldu.

Hayatımda borca girmemiş biriyim ve bu durum beni şoka soktu. “Nasıl yaparım” derken hiç iyi değilim asla işle ilgilenmiyorum derken kafa gitti. Bir anda işi bıraktım psikolojik olarak çökmüştüm. Çalışacak gücüm yoktu. Borcumda vardı ama işi gücü bırakıp evime döndüm. Hiç unutmuyorum Mart ayında kapatmışım kumar faslını. Bir arkadaşım aradı şantiyeden adı Derya. “Şöyle aldım böyle aldım. Sana da üç bin atayım al paranı geri!” dedi. Girdim ve başladım parça parça almaya. Sabır ediyordum Ogün 6 bin aldıysam duruyordum. Derken iki haftada borcum kapandı. Cebimde artı 30 bin kaldı.

Tekrar başka projede iş buldum. Bütün bunlar bir ayda oldu. Yeni projede ise başlamışsın borcum yok. Dur yerinde değil mi? Asla. Başladım oynamaya ben o 106 bini kapattım üstüne de 284 bin kazandım. Tam bir haftada. Başladım son iki gün yine kaybetmeye, psikolojim yine gitti. Yeni başladığım işten tam on gün sonra ayrıldım. Ayrılmasam da çıkaracaklardı zaten. Çünkü şantiyede kapıyı kapatıp tüm gün slot oynuyordum. Yine isi bıraktım ve eve geldim. Al ver al ver derken tam 350 bin yapıyordum, peşine hop sıfırlanıyordum.

Her seferinde de çok rahatım “aman nasılsa verecek” edalarındayım. Girip bir günde 70 binler kaybedip aynı gün 100 bin krediler çektiğimi biliyorum. En son baktım ben durmayacağım babama 250 bin TL’yi verdim. Kendime de 100 bin bıraktım. Babama da işle alakalı bir doküman hazırladığımı oradan bu kadar para kazandığımı söyledim. Bizim işle alakalı çok para eden hazırlanan işler oluyor. Derken 100 bin gitti bendeki. Babamdan para isteyemem harçlığım olduğunu biliyor. Öyle böyle derken yaptım mı eksi hesaplardan bir 130 bin daha. Söylemek durumunda kaldım. Kripto filan bir sürü hikâye anlattım.

Dağıldı. Çünkü asla benden böyle hatalar beklemiyordu. Planlı ve garantici biriyim ya. Ben ki insanlara ahkam keserdim. Oturup matematiğine kadar anlatırdım. Bu şekilde şöyle böyle derken kendim hayatın içinde en büyük hatayı yaptım. Kapattık o 130 bini babamdaki parayla. Ben yine durmadım. Üzerine bir 70 daha koydum. Ondan haberi yok söyleyemem de. Bana aylık verdiği harçlıklarla krediyi kapatmaya çalışıyorum. Bu illet yüzünden kariyerimden oldum. Arkadaşlarımdan hiç unutmam bir kere para istedim. O rezilliği hiç unutmuyorum. Bütün gün beynimde yankılandı. Kimsede para yoktu.

Babamın lafıdır. “Varken parana sahip çık, bir gün sende olmazsa emin ol o gün kimsede olmaz. İşine sahip çık, paran olmazsa şerefinde olmaz, el uzatırsın. İş şereftir bir yerde.” O lafı kulağıma küpe yapabilmem maalesef ki yaşayarak oldu. Ogün istedim kimsede yoktu ya da vermediler. Ya o kadar zoruma gitti ki. Bütün siteleri kapattım. Hırsımdan ağladım. Değer miydi? Ben herkesin isteyipte sahip olamadığı bir projede en tepedeki insandım. Benle beraber çalışan 35 tane uzman ve hekim vardı. Dal gibiyken kilolar aldım. Stresten dişlerim çürüdü.

Elimde o sitelerden kazandığım 70 bin var ne yapacağım biliyor musunuz? Bugüne dek o kadar kazan kaybet insan üstüne bir tişört almaz mı? Almadım. Hep aklımda yine girerim yine oynarım vardı çünkü. Ya ben beş binlere on binlere ayakkabı alan insandım. Bu parayla 1.500 liraya ayakkabı almadım acıdım “oynarım” dedim. Bu kadar hastaydım. Kaybedeceğimi net biliyorum sıfır umudum yok ama hala giriyorum. Para olmayınca demosunu oynuyordum. Hastalık seviyesini buradan anlayın. Yaşadığım ilçede iki arkadaşım kendini astı. Biri kızının doğum gününde pasta alacak parası yok diye bunalıma girip akşamına kendini astı.

Ben para kaybetmedim. Aldım verdim derken kaldı 70 bin. Ama ya giden yemin ediyorum biri bana gelsin desin ki hayatının bu sekiz ayını tüm bunları yaşanmamış gibi hatırlayacaksın ama bana 100 bin ver. Veririm. Psikoloğa gidiyorum son iki haftadır. Benim yaşam sevincim bitti. Fiziksel görüntüm mahvoldu. Saçlarımı makasla kestim. Oldum sekiz ayda 90 kilo. Dişlerim çürüdü gitti. O kadar kendimden geçtim ki kalkıp gidip yaptırmıyorum. Kariyerimi mahvettim. İşsizim. Çok değerli iki dostumu ben dardayken bana para vermediler ya diye sildim attım. Şimdi siz söyleyin sizce kumar bana para vermiş mi? Ben kazanmış mıyım sizce?

Bir insan kanser olduğunu öğreninceye dek her gün ölür. Öğrendiği gün tedavi süreci başlar, iyileşmeye başlar. Bende bağımlı olduğumu anladım. Kabullendim. Şartlar ne olursa olsun asla girmeyeceğim. Bir hafta önce ne var ne yoksa kapattım. Hepsine öyle bir saydırdım ki beni bloklasınlar. Tüm siteler tarafından blokladım. Kartlarımı kız kardeşime verdim. Şifrelerini değiştirdi. İnternet bankacılığı vs. asla kullanmıyorum ve bir süre para ile bir ilişki de istemiyorum. Sigarama kadar alıp getiriyor. Şunu kabullenin giden gelmeyecek. Hep bir tık içeride zararda tutacak ki tekrar girin.

Bir anda büyük meblağlar vermesinin sebebi sizi bağımlı hale sokup ömür boyu köle yapmak! Sonra pat diye bir büyük alıyor ki yerini kumardan başka doldurmak imkânsız gibi oluyor. Borcunuz bir milyonda olsa değmez. Ben oturup ailemle iki aydır sohbet etmiyorum. Odamda böcek gibi yaşıyorum. İnanın buna değmez. Bir haftadır hayata döndüm, sabah uyanıyorum bahçede mis gibi kuş sesleri. Diyetisyene ve psikoloğa başladım. Yaz bitince de iş arayacağım. Bu şekilde insan içine çıkamam çünkü. Karar sizin, onun vereceği mutluluğu başka şeylerden de alabilirsiniz.