42 yaşında evli üç çocuk babasıyım. Çevresinde saygı duyulan, sözü geçen, çalışkan, takdir edilen ve insanların imrendiği biri iken 2020 yılında arkadaşımdan gördüğüm rulet oyunu ile tanıştım. Kendisi sıkça oynar, kazanır, kaybeder. Kazanınca bambaşka biri olur, kaybedince sessiz bir adam. Çok uğraştım yapma etme diye bu işten hayır gelmez diye. Derken onun telefonundan bir kez oynadım. Bir saatte 2.000 TL’yi 26.000 TL yaptım. Çekti ve bana 10.000 TL’sini verdi. O gün zehirlendim, o gün hayatım bitti, o gün ben bitmişim. 10.000 TL ile bittiğim gün nasıl mıydı? Anlatayım!
Sonra eve geldim. O sitenin ismini ezberlemiştim. Hesap açtım ve yatırım yaptım. Küçük paralar ki 3-4 yıl önce 2.000 – 4.000 gibi yatırımlar yaparak başladım. Kazanıyordum da. İhtiyacım yoktu, heyecan ve havadan gelen para idi. Bir süre kazan, kaybet derken kârlı bir şekilde bıraktım oynamayı. 3-4 ay sonra dürtü ile “denesem ne olacak” dedim ve o kabus dolu acı dolu kara günler gelemeye başladı. Her geçen gün yatırım miktarım artmaya başladı. Kaybettikçe artmaya, arttıkça kaybetmeye, kaybettikçe batmaya başladım.
Sabahlara kadar elimde telefon kumar sitesinde, “ha kazandım, ha kaybettim” derken tam bir bataklığa saplandım ve bağımlı oldum. İlk zamanlar durumu idare ediyordum çünkü sevilen sayılan dürüst bir insandım. Herkesten para alabilen hangi saat olursa olsun para isteyeceğim insanlar vardı. Bir zaman sonra öyle bir zaman geldi ki para artık benim için anlamını yitirmiş 2-3 saat te 100.000 200.000 yatırıp kaybediyordum. Hatta gecede 400.000 kaybetmişliğim bile defalarca oldu. Artık psikolojim iyice bozulmuştu.
Krediler almaya, insanlardan yalanla borç istemeye başladım ve ödemelerde aksaklıklar başladı. O kadar saygın adam gitmiş, yerini yavaş yavaş yalancı üçkağıtçı, sözünde durmayan oyalayan bir adam olmuştum. Ağladığım gecelerden tutun da sabahın ilk ışıklarını gördüğümde güneşi görmemek için yorganın altına saklanan bir yaratık olmuştum. Herkese borcu olan, yalan söyleyen, güvensiz, kendinden nefret eden birine dönüştüm. Kaç kere intihar etmeyi düşündüm, tasarladım ama yapamadım. Çocuklarıma baktım, günahsız melekler ve ben onların rızkını geleceğini anlık zevk uğruna berbat ettim.
Bakın arkadaşlar, kaybettiğim para yazdığımdan daha fazladır, ömrümün son dört senesi yok. Çocuklarım nasıl büyüdü bilmiyorum. Tam bir hayattan kopmuş, ömrünü tüketmiş bir insan haline dönüştüm. Uzun uzun anlatmaya kalksam 8-10 saat yazmam gerekir. Sadece şunu söylemek istiyorum; Öyle güzel bir hayatım varken artık dilenci oldum. Ciğeri beş para etmez insanların oyuncağı, alay konusu oldum. Evet para çok önemli yaşamak için fakat bu illet ömrümü aldı. Adımı aldı, beni aldı, duygularımı aldı, nefesimi aldı. Gençliğimi, aklımı, kalbimi, duygularımı yok etti. “Eyvah” para etmez ama dönebilen varsa bu yoldan dönsün. Çünkü bu yol sadece yok olmaya gider! Var olmak için bırakın. Allah’a emanet olun.
Kaç yıldır borçluyum elden bankaya hiç bitmedi yllarim gitti ömrüm gitti.mantik gitti hala borçluyum inşallah bitecek mala mülke takilmamamk lazım benim dünyalar gitti geri de gelmeyecek biliyorum.Kabullenmek ve kalan bölümü yaşamak tek dileğim.Bu illet jayati çalıyor.donup de bı bakıyorum da geriye neler neler anltmayla bitmez.Allah akıl fikir versin hepimizin yardımcısı olsun.bugun bırak bugün başla hayata.borc bı gün illaki biter ömür bitmeden bırakalım bu illeti.saygilar sevgiler
120 kişilik tekstil atölyem vardı ama kumar yüzünden elimden gitti.
3 arabam, 6 dairem vardı ama suan 1 dairem kaldı ve bir teksil atölyesinde ustalık yapıyorum 30 bin liraya. 500 bin liranin üstünde borcum var. Eşim çalışıyor destek oluyor, yoksa bitmistim herhalde.
Sakın oynamayın arkadaşlar, ocaginiz batar
Yayinla hikayeni belki birilerine dokunur kardesim !
Yıllardır kendimde olan kumar bağımlılığını aileme anlattım,üst üste 2 kredi odeyemedigimden dolayı. Zaten eve tebligat gelecekti haberleri olacaktı bir şekilde.
Kendilerinin tepkisi bekledigim kadar kötü değildi. Kendileri benim icin cok uzulduler ve bana manevi destek verdiler sağolsunlar.
2 taksidi biz verelim, gerisini sen çalışır ödersin dediler. Anlattıktan sonra inanılmaz rahatladım.
Pazartesi günü para çekip verecekler, 2 taksidi ödeyeceğim. Gerisini de çalışarak halledeceğim. Biraz para biriktirip belki spora başlarım, belki de muhabbet kusu gibisinden bir evcil hayvana alıp kendimi ona veririm, kumarı unuturum.
200k borç var, inşallah en yakın zamanda kapatırım..
Hikaye cok eksik
Çok az yazmışssın 18 milyonluk bir batışın hikayesi bir çok kişiye ibret olurdu keşke uzun yazsaydın geçmiş olsun dostum