Merhaba sevgili arkadaşlar. Benim hikayem bayilerin 25 kuruşa oynattığı zamanlara dayanıyor. Bir gün annem bana 2 lira vermişti. Abim de aldı ama bana dedi ki “senin 2 lirayı bana ver bir şey yapacağız!” Anlamadım ne yapacağız ama ağlaya sızlaya verdim ve gittik bayiye. Abim bir kupon yapmıştı ve kupon Basel maçından yatmıştı. 4 maçtı kuponlar o zamanlar nasıl 4 maçı bileceksin ki…
Neyse gel zaman git zaman ben oynamadım o zamanları da çok hatırlamıyorum daha 18 yaşından küçüğüm bile. Sonra bu işe merak saldım 25 kuruş 50 kuruş derken oynadım. 2 kazandım, 4 kaybettim hep böyle devam etti. Yıllar sonra üniversite zamanı illegal bir siteden oynadım. Biraz kazandım keyifli geldi ama hep aynı son kaybettim (bugüne kadar spor bahisi harici oyun hiç oynamadım). Sonra telefonumu sattım. Dandik bir telefon aldım ve yine yatırdım o siteye. 10 günde 10 bin yaptım o parayı (maaşların 1000 lira olduğu zamanlardı).
“Çekeyim” dedim evrak hesap açma derken beklettiler. Ben hesabı dondurmuştum. Beklerken dürttüler geldi ve girip yine oynadım. O parayı kaybettim. Bir gün dayansam çekebilecektim ama olmadı. O süreçte arkadaştan para aldım 200 TL onu da kaybettim. Aylarca ödeyemedim. En son “seni döverim ver!” dedi, zor bela verdim. Üniversite de bir kızla tanıştım ve bu süreçte oynamadım ama hep borçlarım vardı. Kafede çalıştım günde 7 8 saat. Aldığım para 15 lira. Sigara, o, bu derken yetmiyordu.
O kız bana kitabın arasında 100 lira bırakmış ben akşam fark ettim. “Evet, ne olursa olsun bu kızla evlenmeliyim!” dedim kendime. (Onunla evlendim ve şu an bir çocuğum var). Mezun oldum, kamu da işe başladım yine oynamıyorum. Nerden nasıl geldi bilmiyorum ama yine birdenbire dürtülerim canlanmaya başladı ve bende oynamaya başladım. Daha bekarım ama evlilik yok. O zamanlar para da var ya. Sonuç hüsran tabi ki! Yine bıraktım oynamadım. Gel zaman git zaman böyle geçti.
Evlilikten sonra oynamaya başladım yine kaybettim. Artık 50 100 binleri kaybetmiştim. Hanıma anlattım her şeyi ve düğünden kalan altınları ağlaya sızlaya bozdurup verdi. Bir kısmını annemden aldım. Kredi çektim borcumu ödemeye başladım ve ara ara geldi krizler yine oynadım. Tabi ki sonuç yine hüsran hep hüsran. Tekrar başladım yine kaybettim derken hep böyle geçti.
En son 6 ay önceden düne kadar yine oynadım kaybettim ama hep kaybettim. Hırs bu ya, kaybettikçe 3.000 atan ben 10.000 atmaya başladım hesaba ama 1 alıyorsam 3 kaybediyorum. Gözümden sakındığım arabamı sattım. Hanıma; “altın alacağım!” dedim ama onu borçlara gönderdim. Şu an 300.000 borcum var. Eskiden aldığım çerezleri alamıyorum hanım çok sevmesine rağmen. Doğru düzgün yemeklik et kıyma alamıyorum. Haftada 1 kez belki o da. Oğluma elbise alamıyorum, meyve sebze alamıyorum. 3 gündür hayatta değilim sanki nasıl yerine koyacağım bu parayı nasıl bilmiyorum ve henüz eşim de bilmiyor bu durumu.
Söylemek istediğim şu; kendinize çok güvenip “ne olursa olsun asla oynamayacağım” demeyin! Ben 3 kez dedim. 3 kez Kuran’a el bastım. 3’ünde de başıma geldi tekrar oynadım ve hep kaybettim. Ama bu son oldu İnşAllah. Bir daha uzak etsin yaradan beni bu kumardan, bu illetten. Belki borç biter ama benim aileme karşı haysiyetim kalmadı, onurum kalmadı. Allah bizi bu illetten korusun tek istediğim bu. Belki bir gün aklıma yine oynamak gelirse bu siteyi okuyacağım. beni bir bu site, bir de kendim engelleyebilirim onu anladım.
Halil merhaba,
Bana hikayen biraz paran artık tükendi ve para kaynağın kalmadığı için bırakma kararı almış gibi geldi. Umarım yanılıyorumdur ama samimiyetine pek inanmadım açıkçası! Kelimelerinde bile bilinç altına bırakmanın neredeyse imkansızmış gibi bir mesaj bir imaj vermişsin! Aha bak bu seviyeye gelince seve seve bırakılıyor kumar.
Yahu güzel kardeşim, arabanı aldı, paranı aldı, haysiyetini aldı, çocuklarının rızkını aldı, hanımının rızkını aldı. Ne vermen gerekiyor daha durman için! Gitti güzel kardeşim gitti o yüz binler soğuk su iç geri gelmeyecek. İnat ettikçe batmışsın bak kendi kronolojini çizmişsin burada. Gerisi sana kalmış. Memursun, İzmir gibi güzel bir şehirde yaşıyorsun, eşin var çocuğun var ve sevdiğin biriyle de evlenmişsin anladığım kadarıyla, hayatında başka ne istiyorsun be adam. Yoluna bak para kazanılmayla birikir. Bedava peynir fare kapanında anca!
Merhaba:
Bende senin gibiydim. Ama emin ol tek bir çırpıda bırakılmıyor bu illet. Bu yaşadıkların rezillikler, kötü durumlar seni kumardan daha çok soğutuyor. O yüzden üzülme defalarca denedim olmadı deme. Bak oynadın, sonuç değişti mi ? Değişmedi eski günlerini mumla arar oldun.
Bu yüzden şöyle düşünmeni istiyorum. Kumara 10-20 bin basıyorsun. Ama borçlara gelince ödeyemiyorum oluyor. Kumara gidecek parayı borçlarına atsan zaten borçlar kendiliğinden kapanıyor. Şu an bırakmasan borçlarına gidecek para kumara gidiyor. Tam tersini yap. Kumara gidecek para borçlarına gitsin.
Elbette temize çıkıp sıfırdan hayata başlarsın. Bu kaybettiklerimiz kumarı bırakmak için ödediğimiz bedellerdir.