Kumarla Biten Bir Gençlik!

Öncelikle hepinize merhabalar. Kendimi tanıtarak başlayayım. Kumardan önceki ben ve sonraki ben olarak ikiye ayırıyorum. Kumardan önceki ben özgüvenli zeki sağlıklı ve başarılı bir bendi. Kumardan sonraki ben ise evden dışarı çıkmak istemeyen, kumar dışında hiçbir zevki olmayan, strese bağlı sağlık sorunları olan bir ben. Özgüven diplerde ve hayattan kopmuş bir ben. Peki ne zaman başladım bu kumara hadi biraz da ondan bahsedeyim…

Bir arkadaşım sürekli olarak kumarla ilgileniyordu. “2 bin vurdum, 3 bin vurdum, şöyle yaptım, böyle yaptım!” Bende “ne güzel” diyordum. Bazen yemek ısmarlıyordu bazen de gezmeye gidiyorduk. O kazanınca ben de o bir kez ısmarlıyorsa 2 kez ısmarlıyordum ancak çevremdeki herkes ona şey diyordu; “ooh vurgunu yaptın çek parayı da şunu yapalım, bunu yapalım.” Neyse gün geldi bu arkadaşım beni aradı. “Neredesin?” dedi “evdeyim” dedim” gelebilir miyim?” dedi. “Tabi” dedim çıktı geldi.

Yüzü gözü solmuş berbat görünüyordu. “Ne oldu sana böyle” dedim. “Ben bittim” dedi. “Ev kiramı kumara yatırdım ve kaybettim. Ödemezsem apartmandan atılacağım. Bana para lazım. 25’inde öderim.” Dedi. Bende; “bende de para yok ama canını sıkma kredi kartımdan nakit avans çekelim verelim.” Dedim. Neyse buna verdim nakit avansı gitti geldi derken 5 dakika sonra bana bir site açtı ve dedi ki “şu maçta bir gol olursa 2500 lira kazanacağım, olmazsa yine kaybettim.”

Maçta gol olmadı ve yine kaybetti. Nakit avans limitim bitmişti. Dedim ki “ödeyebilirsen eğer 25’inde ne kadar borcun varsa ayarlayalım sağdan soldan ama elini sürme bir daha!” yemin etti. Dedi ki “Vallahi sürmem daha elimi, Tövbe.” Bende verdim kredi kartımı gitti geldi apart parasını nihayet ödemiş. Dedi ki “100 TL’de fazla çektim. Beraber bahis oynayalım, belki erken yatırırız kredi kartını. Kaybedersem söz verdim zaten elimi sürmeyeceğim.” “Tamam” dedim ve neyse oynadık o 100’de gitti.

Dedi ki “benden bu kadar daha oynamam söz verdiğim gibi anlaştık” çıktı gitti. Ödemelerin günü geldi ve aradım açmadı. Bir daha aradım açmıyor üniversiteye gelmiyor çocuk her şeyini toplamış gitmiş şimdi belki diyeceksiniz “salak mısın verdin parayı çocuk son anda bile 100 lirayla oynamış!” Salak değilim sadece seviyordum bir arkadaş olarak dost olarak değer diyordum. Neyse ben borçları ödeyemez konuma geldim ondan zaten daha haber yok dedim ki bende bahis oynayayım kredi kartımdan atıp yoksa kredi kartımdan atıp yoksa ödeyemeyeceğim bu borcu. Nakit avans limitim bitmişti ama kredi kartından para yatırdım ve başladım kuponlar yapmaya. Kuponlar yattı. Kartta limit kalmadı.

Sonra dedim ki; “bu iş kumarla çözülecek iş değil, ben borç alayım” az bir para değil 2000 liraya yakın para lazımdı. Asgari ücret ise 800 lira civarlarındaydı. Düşünün, öğrencisiniz ve bir anda 3 asgari ücrete yakın para bulmanız gerekiyor. Neyse sonrasında aradığım arkadaşlar hep “200 çıkarım 300 çıkarım” diyordu. Topladım hepsini 900 lira para yaptı. dedim ki “yatırayım 900 lirayı karta, gerisini de denk gelince yatırırım” sonra vazgeçtim. Aklıma tekrardan kumar düştü. Bu sefer rulet oynayacaktım tek seferde ya kırmızı ya siyah!

Gelirse 1800 lira olacaktı ve açığım çok az kalacaktı. İyi fikir geliyordu. Girdim siyaha bastım! o da ne! Top kırmızıya düştü ve ben artık -2900’leri görmüştüm. Hem de kredi kartının faizlerini saymıyorum bile. Ondan sonraki serüvende bu borcu sıfırlamayı ve verdiklerimi almayı düşünüyordum. Elime 50, 100 ne geçerse atıyordum. “Borcum sıfırlansın bırakacağım” diyordum.

Bir gün borcum sıfırlandı ama bu süreçte 50, 100 TL olarak attığım miktarlar 1000 2000’leri görmüştü. Çevremde herkesten borç isteyen, sürekli yalanlar söyleyen, önceleri bütün hesapları öderken parasız gezen saçma sapan bir insana dönüşmüştüm. Toplamda 200 bin TL’ye yakın para kaybetmiştim. Kumarda bir gün beklediğim an geldi ve kazandım ama sadece borcumu sıfırlayacak miktar yani önceden verdiklerimin 10 da birini bile alamadım.

Sonra evet artık dert kalmadı kumarda yok hayatımda bundan sonra fakat ta ki tekrardan paraya sıkışana kadar… İlk paraya sıkıştığım anda kumar oynamaya başladım ve bunun bir bağımlılık olduğunu anladım. Bir baktım ki her paraya sıkıştığımda kumar oynuyorum ve bunun artık borçla harçla alakası yoktu. Bu bağımlılık beni yine borca soktu ama bu sefer yenemedi. Tövbe ettim. Şimdilerde 15 bin lira borcum kaldı. 5 aydır kumar oynamıyorum. İşsizim ve hayatımı yitirdim ama az çok çalışarak sağda solda bitiriyorum borcumu.

Beni bu hale sokan arkadaşımda aradı özür diledi. Şimdilerde hala kumar oynuyor. Bense bıraktım. Hikaye detaylarıyla roman olur diye çok da uzatmadım, yazarken de yoruldum. Bırakmak isteyen arkadaşlar yazının sonunu iyi okusun. Motivasyonunuz şu olsun arkadaşlar; Kumar oynayan insan aptal insandır. Hiçbir kumar sistemi kazandırmak için kurulmaz. Örnek vereyim; İddia’da alt oynarsınız 1.9 oran, üst oynarsınız 1.9 oran. İki ihtimal yani yüzde 50 – 50 olması gerekiyor. İkisinin de 2 oran olması gerekiyor ki kazanma şansınız yüzde 50 olsun. Veya rulet düşünün; 37 adet rakam var ama bastığınız rakam 36 katını veriyor.

Ya da slot düşünün. Bir mühendis kar oranı kodlaması yapıyor ve bir yazılıma karşı savaşıyorsunuz işte durumlar. Önünüzde kaç yıllık hayatınız var belli değil. Hayatınız elinizden kayıp gitsin istiyorsanız, sevgilinizden veya eşinizden ayrılmak istiyorsanız, karakteriniz el vermiyorken asosyal yalancı bir insan olmak istiyorsanız, hiçbir şeyden zevk almamak istiyorsanız, sefil 5 parasız olmak istiyorsanız, işinizden kovulmak istiyorsanız, çoluğunuzdan çocuğunuzdan kopmak istiyorsanız, kısacası yaşarken intihar etmek istiyorsanız, kumar oynamaya devam edin. Bu kadar şeyi sadece kumar oynayarak başarabilirsiniz.